Hoe dat Adelbricus die IIII biscop van Uutrecht wert.
Dat XXXIIII capittel.
Adelbricus, uut Engelant geboren van der Neder-Sassen oft Vriesen geslachte, wert na Sinte Gregorius' doot gecoren ende verheven die IIII biscop van Uutrecht. Dese Adelbricus, om sijn duechtlick ende eerlick levens wille, wert hi gemaect canonick der kercken van258 Sinte Martijn tot Uutrecht; ende wert mit ghemene rade, ter wilen dat die heylige man Gregorius van die ghichte ghequelt was, gemaect ende geset vicarius ende gouvernuer des ghehelen Stichts van Uutrecht, dwelcke hi als een goet dispensier ende procuratoer mit groter naersticheyt ende wijsheit trouwelic bediende ende regeerde. Als nu dese biscop Gregorius sere sieck lach, ende sine heren ende canonicken beduchten dat hi storven soude, beclaechden si mit groter droefheden die absencie ende ofwesen des eerbaren heren Aelbrici, die op die tijt in Ytalien was, in dienste als ambassaet des conincs Kaerls van Franckenrijck, niet wetende wanneer hij wedercomen soude. Die heylige man dit horende, troeste se sere mit minlicke woorden, propheterende ende voerseggende sine canonicken ende medebroeders, dat hi van deser werelt niet scheyden en soude, voerdat Adelbricus weder bi hen gecomen waer; dwelck also geschiede, want III dagen eer dat Gregorius starf, quam hi onversienlic, ende wert mit groter bliscappen ende eren ontfangen; ende na Gregorius' doot coren si hem eendrachtlic, als Gregorius dat voer gheseyt ende ordineert hadde, tot enen biscop van Uutrecht.