Van Egilboldus die XIII biscop van Uutrecht.
Dat XVIII capittel.
Egilboldus, een heylich ende devoet man, gheboren uut Vrieslant, ende worde na den doot des gloriosen biscops Odilbaldi gecoren die XIII biscop van Uutrecht. Ende als hi van ouder ghewoenten ghewijt ende54 geconsacreert was, begreep hi in zijnre herten als dat dat bisdom oft die biscoplijcke ordene nyet alleen glorie ende eer, mer een grote last ende sorch was, soe is hy seer naerstich gheweest omme dye zonde der hoverdien te verwinnen mit oetmoedicheyt, toerne met sachmoedicheit, niet met lijefte. Ende heeft hem soe ghehat in zijn leven dat hy is gheweest een spieghel ende exempel van allen kersten menschen; ende als hij dus voertgaende was van dene doechde totter anderen, heeft hem God geroepen ende heeft de natuerlike dootsculde betaelt, ende is gestorven als hy dat bisdom niet langher dan ses maenden hadde berecht, op die VII kalende van october; ende als zijn uutvaert betameliken was volbrocht is hi mit groter eren begraven in Sinte Salvatoers Monster, bi sine voervaders, de andere biscoppen.