Die cronycke van Hollandt, Zeelandt ende Vrieslant, met die cronike der biscoppen van Uutrecht (Divisiekroniek)

Van die openbaringhe des heyligen martelaers Sinte Jeroen.
Dat XVI capittel.

In den jare Ons Heeren IX C ende LV was een waerlick man wonende in Hollandt, gheheten Nothbodt⁸³, nyet veer van die plaetse daer dat heilige lichaem Sinte Jeroens begraven lach. Dese goede man arbeyde daghelixs in die bouwinghe des landts als een lantman, ende leefde sonder bedroch na der gheboden der Heyligher Kercken, delende den armen mildelicken van den arbeyt sijnre handen. Op eenre tijt ist geboert, dat dese Nothbodt op sijn bedde lach, half wakende, heeft hij ghesien voer hem staen een out man van groter statueren ende scoen van aensichte. Ende als hi dus verwonderende lach van deser scoenheyt des ouden mans, ende doir vrese niet vragen en dorste wie hi waer, so began die oude man aldus hem toe te spreken: 'Mijn lieve broeder, en wilt niet duchten noch

83 Nathbadt AB.

[p. 108v]

vervaert wesen; die arbeyt dijnre handen heeft di salich gemaect, ende die aelmissen die ghi den armen gegeven hebt, hebben u consciencie gewasschen ende gereinicht van alle vlecken der sonden, ende sult mitsdien verwerven dat geselscap der heiligen, die bescouwende sijn dat aensicht des Godlicken moghentheyts. Waerom dat ghij weten sult, dat mi als een van sine dienres verleent is in uwer visioen te openbaren, dat ghi mijn reliquien ende ghebeenten als in der aerden vergeten, opboeren ende verheven sult, opdat allen menschen kenlick mach werden, van wat groter verdiensten ick by God den Here bin.' Nothbodt dit horende, maecte voer sijn hooft dat teyken des heyligen cruys, menende dattet fantasye oft sduvels bedroch waer geweest, vraechde hem nochtans wie hi was. Doen seide die oude man, ende onderwees hem hoe dat hi voer den Naem ons Heren Jhesu Christi sijn bloet hadde gestort, ende dat hi waer die heilige man Sinte Jeroen. 'Ende daerom', sprac hi, 'gaet int dorp van Noortwijck; daer suldi vinden een graf mit cleine steenkens overleyt. Ende die wech gedaen hebbende, suldy daer vinden mijn gebeenten, ende sult die dragen int cloester van Egmont, by die reliquien des heylighen⁸⁴ confessoers Sinte Aelbrechts.' Dit seggende, verschiet hij uut sinen oghen. Nothbolth anmerckende dat dye duvel dicwils den menschen bedriecht onder gedaente van heylicheyt, en heeft dit visioen noch niet willen geloven, mer heeft mit stadelicken gebeden God den Here, indien dit visioen van hem quame, dattet noch eens ende derdemael hem mocht vertoent worden, ende vaste dagelixs in devote gebeden hem oeffenende; waerom die heilige man Sinte Jeroen hem weder openbaerde ende vermaende, dat hi niet ongehoersaem ghevonden en worde van datghene dat hem van God geboden ware.

84 heylihen AB.