De warachtighe historie van doctor Johannes Faustus

Een aventuere van droncken boeren.

Doctor Faustus sat en dranc in een huys, daer seer veel boeren saten en droncken ende sooveel wijns int lijf hadden, dat sy anders niet en¹ deden als singen ende clingen² ende malcanderen niet verstaen en costen. Doctor Faustus seyde tot dengenen die hem aldaer gebeden hadde: ‘Slaet gade. Ick sal hen welhaest den mont gestopt hebben ende alle dit getier verleeren.’ Ende also nu de boeren hoe langer hoe meer grooter geschrey maecten, so vertooverde hy deselve dat alle de boeren op het alderwijtste met den monde bleven openstaen sonder denselven te connen toedoen, sodatter³ heel stille wiert ende den eenen boer op den anderen bleef sitten siende sonder te weten wat haerlieder geschiet was. Ende sy begosten, d’een voor, d’ander na⁴, van den anderen te scheyden. Maer so haest als sy buyten den huyse waren, so hadde elc syn sprake wederom, waerover datse ooc wel blijde waren ende elc na zijn huys liep.

1 niets anders

2 schallen, joelen

3 zodat het er

4 één voor één