Gheestelycke rym-konst

[p. 42]

Ghebedt tot Godt den Heylighen-Gheest.

OMinnelijcksten Gheest, onsprekelijck gesproten schoten.

Wt Godt en wt sijn Woordt, ghy hebt mijn hert door-

Doch hoe ghy meer en meer mijn binnenste doorvvondt,

Hoe dat ick meer en meer van binnen vvord ghesondt.

Verquickt my meer en meer met uvve heylsaem schichten;
Verlicht my meer en meer met uvve min-ghevvichten:

Verkoelt my meer en meer met uvven soeten brandt;

Verlost my meer en meer met uvven lieven bandt.

[p. 43]

 

Glly zijt meer liefde vveert oneyndelijcke goetheyt,

 

Fonteyn van alle vrenght, vol alderhande soetheyt;

 

Ghy zijt meer liesde vveert, dan hebben kan een mensch;

 

Maer siet, ô goeden Godt, dat ick meer liefde wensch.

 

't Is my van herten lief, dat V de Seraphienen,

 

En all' die saligh zijn met meerder liefde dienen:

 

't Is my van herten lief, dat uvven vvil voldoet,

 

En sonder maet bemindt u onghemeten goet.

 

O eynde sonder eynd'! O middel punt der minne!

 

Beghinsel noyt beghonst, gheeft dat ick eens beghinne

 

Met u oneyndigh goet te vullen mijnen lust,

 

En in u soet gheniet te vinden volle rust.