Gedichten. Deel 1

Ik zag u weenen.

Ik zag u weenen; schoon en klaar

Blonk 't helder nat in lichtblauwe oogen.

Als werd een veldviolenpaar

Van frisschen morgendauw betogeu.

Ik zag uw glimlach; de edelsteen

Hield op met schitterglans te pralen,

Bij 't levend licht van zachte stralen,

Dat uit uw heldre blikken scheen.

Als 't zonlicht, dat de wolkjes kleurt

Met rozengloed en lichtgeflonker,

Dat, schoon de nacht haar staf reeds beurt,

Eerst langzaam wegsmelt in zijn donker:

Zoo deelen aan 't bedroefd gemoed

Uw heldre lachjes blijdschap mede;

Hun zonschijn geeft het harte vrede,

En warmt het met een zachten gloed.