Gedichten. Deel 3

Reinen van harte.
Naar eene schilderij van Arij Scheffer.

Vroolijke Onschuld,

die niet weet,

Welk een eerplaats

zij bekleedt;

't Licht begroetend

van den dag,

Met haar blijdsten

kinderlach,

Met de tintling van twee oogen,

In wier blauw

Wij de oprechtheid lezen mogen

En een vlekkelooze trouw.

Kuische Schoonheid,

die haar oog

Vredig opslaat

naar omhoog;

't Effen voorhoofd,

rein en schoon,

Onversierbaar

door een kroon;

Schoonheid, met haar kracht en waarde

Niet bekend;

Lelie, zwevende over de aarde,

d' Open kelk naar God gewend.

Goêlijke Eenvoud,

't hart vervuld

Van haar liefde en

rijk geduld;

Liefst de laatste;

liefst geleund

Op een schouder,

die haar steunt;

[p. 52]

 

Door geen vreezen of vermoeden

 

Ooit ontrust;

 

Prooi der boozen, vreugd der goeden,

 

Maar van beiden onbewust.

 

Scheur uw heemlen,

 

Hemelheer!

 

Zend beschermen-

 

de englen neer!

 

Blinke een straal van

 

hooger licht

 

Deze' uw schepslen

 

in 't gezicht!

 

Gun dat zich de reine blikken

 

Dezer Trits

 

In de aanschouwing Gods verkwikken,

 

Die het deel der reinen is!