Gedichten. Deel 3

Het Haarlemmermeer drooggemaakt. 1853.

Nu, kom eens uit uw graf,

Gij puik der Molenaren,¹⁾

1) Dat, in dezen mijn IVden Haarlemmermeer-zang (zie Nr. I, II en III op bl. 91, 92 van het IIde en op bl. 43, 44 en 78, 79 van het voorliggende Dl.) met het puik der Molenaren, de oude Rijpsche Molenaar van den IIIden bedoeld wordt, de man die in 1641 het eerste plan tot droogmaking van het H.M. heeft ingediend, behoeft evenmin hier opgemerkt te worden als dat de woorden: Zuig haast uw long gezond Aan de uiers ran de koeien, aan het krachtige vers van Vondet ‘Op het Uitmalen van het Haerlemmermeir, aan den Leeuw van Hollant’ (1642) ontleend zijn.

[p. 100]

 

En zak het Zuider-Sparen

 

Eens in een schuitjen af!

 

Nu, klim dien dijk eens op!

 

Gij hoeft niet meer te vragen;

 

Uw vijand ligt verslagen,

 

Uw zielsvreugd stijgt ten top.

 

 

 

Nu, geef van vreugd een schreeuw,

 

Nu, schud uw manen statig;

 

Uw fierheid is rechtmatig,

 

Oud-Hollands trotsche Leeuw!

 

‘Zuig haast uw long gezond

 

Aan de uiers van de koeien’,

 

Die 't luid triumflied loeien

 

Op d'overwonnen grond.

 

 

 

Geluk, mijn Vaderland!

 

Geluk, geluk, mijn Koning!

 

Volharding vindt belooning,

 

Volharding en verstand.

 

Gij rukte 't zwaard niet bloot;

 

Gij liet het in zijn scheede;

 

Gij hebt in vollen vrede

 

Uwe eer en erf vergroot.

 

 

 

Heb dank, almachtig Heer!

 

Uw gunst mocht ons bestralen;

 

Gij deedt ons zegepralen;

 

Aan U-alleen zij de eer.

 

Blijf die ge ons zijt geweest;

 

Bestel het zaad den zaaier,

 

Een dubbele' oogst den maaier,

 

Heel 't volk een dankbren geest!