Gedichten. Deel 3

Vijftal gewijde liederen.

I. Het woord is vleesch geworden.
Een beurtgezang.

Verg. Joh. I.

alle stemmen.

In den beginne was het Woord;
't Woord was bij God; het Woord was God;
Van eeuwigheid bij God en God:
In den beginne was het Woord.

[p. 137]

 

eene stem.

 

In den beginne bracht het Woord

 

Deze aarde en alle heemlen voort.

 

andere stem.

 

Gods Geest zweefde op den duistren plas:

 

God sprak: Daar Zij licht! En 't licht was.

 

alle stemmen.

 

O Eeuwig Woord! o Levensbron!

 

O Aller Geesten Licht en Zon!

 

Niets leeft, tenzij Gij 't leven doet;

 

En niemand ziet, dan bij uw gloed.

 

eene stem.

 

Geen licht in 's werelds duisternis,

 

Dat niet aan u ontstoken is.

 

andere stem.

 

Geen blijvend duister voor de ziel,

 

Waarop uit u een lichtstraal viel.

 

eene stem.

 

De Wereld is door 't Woord gewrocht;

 

Het Zijne heeft hij opgezocht.

 

andere stem.

 

De Wereld heeft Hem niet gekend;

 

Het Zijne heeft zich afgewend.

 

eene stem.

 

Maar die zijn hart hem opensloot,

 

Dien maakte Hij Gods gunstgenoot.

 

andere stem.

 

Maar die Hem aannam tot zijn Troost,

 

Dien voegde Hij bij 't godlijk kroost.

 

alle stemmen.

 

Juich, zondig Menschdom! in uw lot.

 

Het Woord bij God, en eeuwig God.

 

Der englen lof, der englen Heer,

 

Werd vleesch en daalde op aarde neer.

 

eene stem.

 

Het eeuwig Woord, des Vaders Zoon,

 

Verliet zijn starrelichten troon,

 

En koos (de ontferming Gods zij lof!)

 

Zijn tabernakel in dit stof.

[p. 138]

 

andere stem.

 

Hoe breekt de stille majesteit

 

Van zijn verborgen heerlijkheid

 

In 't licht der Waarheid, in een gloor

 

Van stralende Genade door!

 

 

 

Wat milden dauw, wat overvloed

 

Van zegen stort Hij in 't gemoed,

 

Dat, daar 't zijn nood en armoe klaagt,

 

Genade voor genade vraagt.

 

alle stemmen.

 

Geeft, hoogste heemlen, geeft God eer!

 

Het Woord werd vleesch, Gods Zoon daalt neer.

 

twee stemmen.

 

Gods welbehagen daalt met Hem;

 

Behouden Mensch! verheerlijk Hem!

 

alle stemmen.

 

Verheerlijk God op hoogen toon,

 

God schenkt zijn Eengeboren Zoon!

 

Zie, hoe Hij 't zondig menschdom mint;

 

Aanbid die liefde, en word zijn kind.

II.
Bede.
(Naar Steegman.)

Och, blijf met uw genade,

Heer Jezus, ons nabij!

Opdat ons nimmer schade

Des Boozen heerschappij.

Woon met uw levenswoorden,

Verlosser, bij ons in,

En trek ons met de koorden

Van uwe zondaarsmin!

Och, licht ons met uw stralen,

Gij Licht der wereld, voor!

Opdat wij nooit weer dwalen,

Of struiklen op ons spoor.

Och, blijf ons met uw zegen,

Nabij, schatrijke Heer!

En zend op onze wegen

Uw kracht en goedheid neer.

[p. 139]

 

Och, neem ons in uwe hoede,

 

Gij onverwinbaar Held!

 

En weer des Satans woede,

 

En 's Werelds boos geweld.

 

 

 

Och, blijf ons met uw trouwe

 

Nabij, Heer, groot en goed!

 

Op wien ons harte bouwe

 

Met onbezweken moed.

 

 

 

Geleid ons allerwege,

 

Door 't hachlijk levenslot;

 

En fluister tot den veege:

 

‘Gij zijt verzoend met God!’

III.
Belijdenis.

Wat vleesch noch bloed

Mijn dof gemoed,

O Heiland! openbaarde,

Zegt mij de stem

In 't hart, van Hem,

Die hemel schiep en aarde.

In U aanschouw

Ik 't Zaad der Vrouw,

Op wien alle eeuwen wachtten;

Den Man, wiens dag

Reeds Abram zag;

Den Zegen der geslachten.

Gij zijt het, Gij

Wien profecij

En schaduwdienst verkondde;

De Christus Gods,

De sterke Rots,

Daar ik mijn hoop op grondde.

Ja in u heeft

De God die leeft

Zijn Zoon aan ons gegeven.

Heer! waar dan heen?

Gij hebt alleen

Het Woord van eeuwig leven.

[p. 140]

IV.
Loflied.
(Naar Tersteegen.)

Looft allen, looft Gods grooten Zoon,

Door hem verloste zielen!

Komt samen voor den hoogen troon

Des Overwinnaars knielen!

Prijs, lof, eer, dank, kracht, wijsheid, macht
Zij aan 't geslachte Lam gebracht.

Wij moesten 't licht van Gods gelaat,

Zijn gunst en leven derven;

Verzegeld was ons Godes raad,

Verzegeld zevenwerven.

Geen engel, die dien raad ontsloot;
Alleen het Lam, Gods Gunstgenoot.

De hoogste Geesten al te gaâr

Voor hem de knieën buigen;

Der Englen millioenen-schaar

Doet Hij aanbiddend juichen;

Al 't schepsel roept met ééne stem:
Lof, prijs, macht, wijsheid, eer zij Hem!

De Aartsvaders van den ouden tijd

Begroeten hun Verlangen;

De schare der Profeten wijdt

Hem nieuwe lofgezangen;

De Apostlen roepen, hoog en luid,
't Hozanna met ons, kindren, uit.

De Martlaarschap, met gouden kroon.

Schudt hem de groene palmen;

Bekranste maagden, rein en schoon,

Verheffen bruiloftspsalmen.

Daar is één stem in elks gemoed:
‘Gij kocht ons Gode met uw bloed!’

De Zwervers door de woestenij

Zijn vroolijk aangekomen;

Zij juublen met de ontelbre rij

Door kruis beproefde vromen.

Gij, aller Liefde en Kracht en Lust,
Gij waart hun Zege, en zijt hun Rust!

En zou op aarde uw volk dan ooit

Van uwe liefde zwijgen?

Neen, dankbaar doet het, schoon verstrooid,

Zijn halleluja stijgen.

[p. 141]

 

Eens wordt het juichend saamgebracht

 

Uit elke natie, elk geslacht.

 

 

 

Hoe zal 't ons zijn, wanneer wij daar

 

Van al uw trouw gewagen:

 

Hoe Ge ons gezocht hebt, wonderbaar,

 

Gevonden, en gedragen?

 

Waar aller harp vereenigd klinkt,

 

En elk zijn eigen danklied zingt.

V.
Lofzegging.

(Vg. 1 Tim. V.)

Amen! U zij kracht en eer,

Zalig, alleenmachtig Heer!

God, wien 't gansch heelal aanbidt,

Die de onsterflijkheid bezit,

Eenig, eeuwig, onafhanklijk!

Koning, die daar boven troont,

En een heilig licht bewoont,

Voor geen sterflijk oog toeganklijk.