Gedichten. Deel 3

Morgenwekker.
(Naar Longfellow)

Een wind kwam op uit d' oceaan,
‘Gij neevlen!’ riep hij, ‘maakt ruim baan!’

Hij praaide 't schip en sprak: ‘Zeil voort!
De nacht is om; de dagtoorts gloort.’

Hij haastte zich tot strand en kust,
En riep: ‘'t Is dag! verlaat uw rust.’

‘Juich!’ hief hij luidkeels aan in 't bosch:
‘Rol al uw loofbanieren los!’

Hij stoorde 't vogeltje op zijn nest:
‘Ontwaak, mijn zanger! zing uw best!’

En op de werf: ‘O Kanteklaar!¹⁾
Steek uw bazuin; de dag is daar.’

In 't koren ging hij momm'lend rond:
‘Buig neer! begroet den morgenstond.’

En gierend door den kranken muur:
‘Ontwaak, o klok! verkondig 't uur.’

Ook sloop hij door de kerkhofpoort,
Maar fluisterde: ‘Nog niet! Slaapt voort,’

1) Cantekleer (naar het latijn cantu clarus) is in ‘Reinaert de Vos’ de naam van den Haan. Longfellow heeft Chanticleer.