Gedichten. Deel 3

[p. 190]

Eindlijk.
(Naar 't Hoogduitsch).

‘Eindlijk’ blijft niet eeuwig uit:

Eindlijk is de troost verschenen;

Eindlijk groent, o Hope! uw kruid;

Eindlijk houdt men op van weenen,

Breekt de traankruik die men droeg;

Eindlijk zegt de Dood: ‘Genoeg!’

Eindlijk wordt uit water wijn;

Eindlijk komt de rechte stonde;

Eindlijk stilt de hartepijn;

Eindlijk heelt de diepe wonde;

Eindlijk maakt de slavernij

Den gevangnen Jozef vrij.

Eindlijk kan de nijd, de wrok,

Eindlijk ook Herodes sterven;

Eindlijk Davids herdersrok

Zijnen zoom in purper verven:

Saül zelf raakt door den tijd

Veerkracht en vervolglust kwijt.

Eindlijk neemt het bang getob

Onzes zwervens ook een ende;

Eindlijk staat een Heiland op,

Die het juk des dienstknechts wende;

Eindlijk maken veertig jaar

Gods beloften tijdig waar.

Eindlijk bloeit een Aloë;

Eindlijk draagt de Palmboom vruchten;

Eindlijk eindigt aller wee,

En de laatste smart moet vluchten.

Eindlijk ziet men Vreugdendaal;

Eindlijk, Eindlijk komt eenmaal.