Gedichten. Deel 3

Veldbloem en kasbloem.

De bloemkens langs de wegen,

Die ken ik meest alle bij naam;

Zij lachen mij vriendelijk tegen,

Zij groeten mij al te zaam.

De bloemen achter de ramen,

Omdat ik haar namen niet weet,

Die schijnen zich mijner te schamen,

En momplen: ‘Die domme Poëet.’

Uw dienaar, preutsche prinsessen!

Gij zijt schoon, zijt bevallig, vol vuur;

Maar gij eischt nog al vijven en zessen,

En verkoopt uwe gunsten wat duur.

Pronkziek volkje uit Japan en Bengalen,

Dingt om prijzen van zilver en goud!

Ik wil ook u mijn hulde betalen,

Maar mijn hart, o mijn hart laat gij koud. -

Goeden dag, Madeliefje! Gouddropje!

Eerenprijsje, zoo zedig en zacht!

Zegt eens gauw: sliept gij zoet in uw knopje,

En wat weer of gij heden verwacht?

[p. 217]

 

Eerenpr.

 

‘Goeden morgen! wij sliepen als rozen.’ -

 

Goudd.

 

‘En het weer wordt vandaag vast heel mooi.’ -

 

Madel.

 

‘'k Heb een plaatsje aan uw knoopsgat gekozen,

 

Waar ik stervend mijn bladertjes strooi.’