Gedichten. Deel 3

De Bijbel.
(Een leekedicht.)

Wie heeft ooit den Bijbel mij

Luid genoeg geprezen?

Wie naar waarde zijn waardij

Andren aangewezen?

Bron van zuiver zielsgenot,

Frissche levensspranken,

Gaaf van God, waarvoor ik God

Levenslang zal danken!

't Woord des Heeren is volmaakt,

Krachtig tot bekeering,

Rijk voor wie naar wijsheid haakt,

Vol van les en leering;

Blijdschap storten in het hart

Gods getuigenissen,

Kracht in zwakheid, troost in smart,

Licht, voor die het missen.

Gods gebod is wijs en goed,

Zijn belofte heerlijk,

Zoeter dan het zoetste zoet,

Boven goud begeerlijk.

[p. 250]

 

Heer! uw Woord behoedt uw knecht

 

Van u af te zwerven;

 

Die zich houdt aan 't geen het zegt,

 

Zal zijn loon niet derven.

 

 

 

Waarmeê zal de jongeling

 

Rein te voorschijn treden

 

Uit den bonten tooverkring

 

Der begeerlijkheden?

 

Wat hem sterken in den strijd?

 

Redden uit gevaren?

 

Gij, voorzeker, gij altijd,

 

Heilge Bijbelblaren!

 

 

 

Schaart u om mij kindren! Kom,

 

Zet u neer, mijn gade!

 

Opgeslagen wederom

 

't Woord van Gods genade!

 

Doornen zijn er op ons pad,

 

Zorgen, die ons knellen; -

 

Kom! een blik op 't heilig blad

 

Zal de rust herstellen.

 

 

 

Dat is nimmermeer geschied,

 

Kostlijkst aller boeken!

 

Dat u ongetroost verliet,

 

Die uw troost kwam zoeken;

 

Dat gij hem geen goeden raad

 

Gaaft of hadt te geven,

 

Die u opsloeg, vroeg of laat,

 

Op den weg door 't leven.

 

 

 

'k Heb gehoord dat wijze liên

 

't Bijbelboek berispen,

 

Dwaasheên in zijn wondren zien,

 

En zijn troostgrond gispen;

 

Maar den hemel dank ik dan,

 

Die van mij begeerde

 

Dat ik maar een burgerman

 

Zijn zou, geen geleerde.

 

 

 

Zoo 'k mijn Bijbel missen moest,

 

Of mistrouwen konde,

 

Ach, hoe aaklig, dor, en woest,

 

Werd dit hart vol zonde!

 

Donker werd het om mij heen,

 

Donkerder daar binnen!

 

En de Booze, naar ik meen,

 

Zou er 't meest bij winnen.

[p. 251]

 

Neen, mijn voetlamp! neen, mijn staf!

 

Dat zal nooit geschieden;

 

Licht mij voor tot aan mijn graf,

 

Blijf uw steun mij bieden!

 

Blijf mij spijzen, hemelsch brood,

 

En mijn krachten sterken;

 

Laat mij, in mijn jongsten nood,

 

Al uw invloed merken!