Gedichten. Deel 3

Uw tijd.

Wilt ge ooit iets goeds beginnen;

Uw tijd moet gij beminnen,

Uw tijd; een andren hebt gij niet.

De vorige verdwenen,

De aanstaande is niet verschenen;

Bemin het geen gij voor u ziet.

Vertwijflend aan het Heden,
Te leven in 't Verleden,

Wat is het anders dan

Een schaduw te vergoden,
Den levenden te dooden

Voor d' afgestorven man?

‘De Toekomst’... Neen, mijn vrinden!
Daar is geen hoop te vinden

Dan waar men liefde vindt;

De moeder te verachten,
Is weinig goeds te wachten

Van 't ongeboren kind.

‘Mijn tijd heeft veel gebreken’

Daar moogt gij tegen spreken;

Ik bid u, vlei hem niet.

Maar goeds kunt gij niet stichten

Zoo lang men, in uw richten,

Geen richter, maar een vijand ziet.

Wilt gij uw tijd bestieren,

't Is beter dan hem vieren,

Hem volgen als zijn knecht;

Maar hartlijk moet gij wezen

En in uw oog doen lezen:

‘Ik deed u gaarne recht.’

[p. 349]

 

Beleedigend beklagen

 

Heeft niemand ooit doen slagen

 

Tot winning van 't gemoed;

 

De scherpe hekelroede

 

Veroorzaakt leed of woede,

 

Maar doet den minsten harten goed.

 

 

 

Slechts hij mag alles zeggen,

 

Die in zijn toon kan leggen

 

Het harte van een man,

 

Door liefde altijd rechtvaardig,

 

Grootmoedig, edelaardig,

 

En die in alles komen kan.