Gedichten. Nog eens winterloof en Dennenaalden

Laat dwazen daar.

Laissuns les fols, as sages nus tenuns.
La Chanson de Roland.

Laat dwazen daar, en houd u aan de wijzen.

Hun groot getal, hun waan ontzette u niet;

Een dwaas vindt altijd dwazer die hem prijzen;

Maar 't loopt verkeerd wat naar zijn raad geschiedt.

Laat dwazen daar, en houd u aan de wijzen.

Leen wijzen 't oor, en luister naar geen dwazen.

Het hoogste woord zij hun gedwee gegund.

Versmaad hun lof, hoe loflijk uitgeblazen;

Veracht hun smaad, en mijd hen waar gij kunt.

Leen wijzen 't oor, en luister naar geen dwazen.

[p. 30]

 

Laat dwazen daar, en houd u aan de wijzen;

 

Maar hoed u voor de wijzen van den dag.

 

De tijdgeest doet hun moed en aanzien rijzen,

 

En zweert bij 't aan hemzelf ontleend gezag.

 

Laat dwazen daar, en houd u aan de wijzen.

 

 

 

Mistrouw die zich laat voorstaan op zijn jaren,

 

Zich gelden laat om wat hij weet en doet.

 

Bescheiden spreekt die rijp is en ervaren;

 

Wijs overwicht steunt niet op overmoed.

 

Leen ware wijzen 't oor, laat wijze dwazen varen.