Korenbloemen

[p. 122]

Een Nederlandsch lied.

o Nederland, mijn Vaderland!
Hoe fier staat aan uw roemrijk strand,
De aloude leeuwbanier geplant,

Door Belg, noch Frank, noch Brit te rooven.

Hoe sierlijk prijkt, op 't spits der lans,
De onschendbre hoed des vrijen mans,
Omslingerd met een lauwerkrans:

Oranje Boven!

o Nederland, mijn Vaderland!
Één naam, één roem, een eendrachtsband
Omsnoert uw burgers hand aan hand,

By vrije vaart en volle schoven:

Hollandia, Zelandia,
Met Frisia, Brabantia,
Sticht, Oversticht en Gelria:

Oranje Boven!

[p. 123]

 

o Nederland, mijn Vaderland!

 

Zoo ooit uw erf werd aangerand,

 

Gy kent de zinspreuk: ik haaf hand;

 

Den moed door tijd noch lot te dooven,

 

't Bloed, dat zoo dikwijls heeft gevloeid,

 

Dat voor uw eer en vrijheid gloeit,

 

En gaarne uw laatste schans besproeit;

 

Oranje Boven!

 

 

 

o Nederland, mijn Vaderland!

 

Doe Nassau's oud verbond gestand,

 

En stel uw lot in Godes hand,

 

Wien, als de Vaadren, 't kroost moet loven.

 

Blijf trouw en edel, vroed en vroom,

 

Rust waakzaam, zonder blaam of schroom,

 

By uw Oranje- en Vrijheids-boom:

 

Oranje Boven!