Korenbloemen

[p. 131]

Reinen van harten.
By een schildery van Ary Scheffer.

Vrolijke Onschuld,

die niet weet,

Welk een eerplaats

zy bekleedt;

't Licht begroetend

van den dag,

Met haar blijdsten

kinderlach,

Met de tintling van twee oogen,

In wier blaauw

Wy de oprechtheid lezen mogen

En een vlekkelooze trouw.

[p. 132]

 

Kuische Schoonheid,

 

die haar oog

 

Vredig opslaat

 

naar omhoog;

 

't Effen voorhoofd,

 

rein en schoon,

 

Onversierbaar

 

door een kroon;

 

Schoonheid met haar kracht en waarde

 

Niet bekend;

 

Lelie, zwevende over de aarde,

 

d' Open kelk naar God gewend.

 

 

 

Goêlijke Eenvoud,

 

't hart vervuld

 

Van haar liefde en

 

rijk geduld;

 

Liefst de laatste;

 

liefst geleund

 

Op een schouder,

 

die haar steunt;

 

Door geen vreezen of vermoeden

 

Ooit ontrust;

 

Prooi der boozen, vreugd der goeden,

 

Maar van beiden onbewust.

 

 

[p. 133]

 

Scheur uw heemlen,

 

Hemelheer!

 

Zend beschermen-

 

de englen neer:

 

Blinke een straal van

 

hooger licht

 

Deze uw schepslen

 

in 't gezicht;

 

Gun dat zich de reine blikken

 

Dezer Trits

 

In de aanschouwing Gods verkwikken,

 

Die het deel der reinen is.