Den lieffelycken paradys-vogel tot Godt om hoogh vlieghende

[p. *7r]

Tot den selven
Daniel Vir desideriorum. Dan. 10. vers 11.
Daniel Man van begheerte. Dan. 10. vers 11.

HEt aenghenaem gheklagh der soete MUSE BELLEN.
(Waer door gy uyt het hooghst' van Cyrthat' werelts quellen

Doet aen het menschen hert' vergheten, en verweckt,

Als vleughels waer door 't hert de wereldts netten breckt)

Veroorsaeckt jder ziel haer wenschen, en haer lusten,
't Zy dat sy wilt in Godt door vreught, oft droefheydt rusten,

Is't dat sy tot hem heeft begheerten door de vreught,

Sy vindt in u ghesangh, het gheen haer meest verheught.

Is't dat s' en rauw ghemoet door rauw, oft droevigh singhen,
Wil tot de ooren Godts ten Hemel op-waerts dringhen,

Begheerten boven wensch, sijn haer testondt voldaen,

Wanneer sy maer een ogh wilt op u dichten slaen.

[p. *7v]

 

Ghy dan die jder een begeerten gheeft in't lesen,

 

Die ick met recht noem een begheertens man te wesen,

 

Gheeft mijn begheerten oock aen my, ick seggh', vergheft,

 

Dat op u muse konst mijn pen niet beters treft.

Door Fr. M. SCHYNMAECKERS. M.