Kansen op een wrak

[p. 52]

Just an american poet

Tussen blokken van puimsteen en lava
en 't thermale prospekt van een Eden
gedekt door een naakte rij stoelen
aan een tafeltje in schaduw der bar
onder 't glinsterend grijs uit de ogen
van zeven efebische knapen
en met vrouwearmen tegen de zijne
gekomen uit zee op drift van de wind op vleugels van moeheid
slijpt Mister Piroczy zijn verzen
in een spitse' en ontspitsen van lippen
bijt ze af met zijn tanden zuigt ze kunstig naar binnen
overwinterend tussen zijn schare trawanten