9 juli
Ruzie met Vic omdat ik een bepaalde scène waar iets misliep (er kwam een onderrok op de camera terecht) liet doordraaien en later toen Bryan een papierbak per ongeluk in elkaar trapte, de opname stopte. Vic heeft ergens gelijk. Alles zou je moeten registreren, iedere take heeft juist in haar mislukkingen, in de kleine afwijkingen van je oorspronkelijke intentie, mogelijkheden, die je pas ziet als je ze doordraait, erover nadenkt. Je zou een film minstens 1 op 20 moeten kunnen draaien en geen take weggooien, alles ontwikkelen en bekijken. Waarschijnlijk zou je een heel andere film krijgen dan je in je hoofd had. Alleen zouden je acteurs en je producer je vermoorden.
Eve Dodgers valt me ook als actrice erg tegen. Ik heb me verkeken op haar gezicht waar de camera een direct contact mee heeft, maar ze beweegt zich allerbelazerdst. R. complimenteerde haar gisteren op de set met haar spel. Hij deed het zo hard dat iedereen het hoorde. Zij kreeg er een kleur van, arm kind. Hoe graag zou ik alle scènes waar zij in speelt met een ander overmaken, maar daar is geen tijd en geen geld meer voor. In Spa zal ik haar weer moeten gebruiken, hélas.
(Het spreekt vanzelf dat dit een volkomen valse voorstelling van zaken is. Eve kleurde om dat compliment zoals elke vrouw even in verwarring wordt gebracht wanneer je haar plotseling een welgemeend complimentje maakt. Het is een kleur van plezier, van opwinding. Dat ze niet kan acteren is onzin. Nee, niet zoals die twee hoeren, die hun borsten vooruitsteken en denken dat je door sensueel te doen het een heel eind kan schoppe in de filmwereld, wat helaas ook zo is.)
Auteursrechtelijk beschermd