Het gulden cabinet van de edel vry schilderconst

[p. 10]

Ontschuldingh vanden auctheur aen alle Rijm-lievende Poëten over d' uytheymsche woorden (doch eyghen Schilder-spreucken) hier in begrepen.

MVlta renascentur quae jam cecidere, cadent'que
Quae nunc sunt in honore vocabula, si volet vsus
Quem penes arbitrium est, & jus & norma loquendi.

Horatius in arte Poaetica.

SOo jemandt vande Konst soeckt naer de hinder-palen
Van mijn cleyn rijm-ghedicht en tracht te achterhalen

Oft in mijn duytsch beschrijf niet ongherijms en is

T'gen' vrempt in d'ooren luyt, oft niet uytheyms en is.

Daer een Poëetse tongh mocht spots-ghewijs op spelen
En sonder mijne weet d'eer van mijn wercken stelen:

(D'welck niemandt doen en sal die d'eel Pictuer verstaet,

En kent den handel daer sy mede omme gaet)

Dus moet ick evenwel my hoeden voor hun stormen
En segghen dat ick niet mijn spellingh can heirvormen

Als Cadmus d'A.B.C. (die t'draeckx Tant-saeyer was)

Want soo Pictura spreckt compt in dit Boeck te pas.

Ovidius Libro 3.

Waerheyt baert Nijdt.