Het gulden cabinet van de edel vry schilderconst

(1662)–Cornelis de Bie– rechtenstatus



[pagina 21]
Inleydinghe. LEstmael liet ick mijn ghedachten Eens van d' Erghwaen gans vercrachten, Om dat ick voor oogen sach Datter een verschillingh lach, Tusschen Pallas die naer reden Had een aerdich beldt gesneden En Pictura oock daer by Had gemaeckt een schoon Schildry. Pallas liet haer Const aenschouwen Die in Marber was gehouwen Naer het doots-hooft van een beest Oft het leven had gheweest. 'Tself gerijmpt Pictvr' oock brochte 'Tgeen my noch veel schoonder dochte Dat sy met haer eel pinceel Had gheschildert op panneel. Dese twee van my strax vraegden Welcke Const my meest behaeghden Die van hen was af-gebelt, Maer ick bleef daer in verstelt. Stracx begost den Nydt te blasen En oock Momi tongh te rasen Midas daer het Vonnis gaff En wees d'eel Pictvra af. Momvs riep den Nydt ter sijen Met de helsche rasernijen Mars die hiel de handt oock aen Om Pictver te doen vergaen. Hy beloofde te verjaghen Al de Schilders door sijn plagen. Vande boose Oorloghs cracht Die hy had in't landt gebracht. Maer Pictvra heeft ontboden Tot haer hulpe al de Goden Om dat sy van jeder een Wert ghetreden op den teen. Sy ded' aen Ivpyn haer clachten Om dat sy haer sach verachten En dat Pallas vande jonst Wert verheven inde Const. Al de negen Sangh Goddinnen Waren oock verstoort van sinnen Om dat Mars daer sonder reen Wou de Schilder-Const vertreen. Siet de Goden gingen samen By malcand'ren om te ramen Watter best moest sijn ghedaen Om Pictvra by te staen. Pallas Hooft van Marber steene Werdt gethoont aen jeder eene 'T geen soo constich hun beviel Dat het eerst den prijs behiel. Maer als Sy Pictvr' ghenaeckten Hen noch meer verwondert maeckten Want des' Const naer hunnen sin Had noch meerder crachten in. Dit gerijmpt was op pineele Plat gheschildert met pinceele Dat de Goden maeckte stom Die daer stonden ront en om, Want des' Const haer soo verhefte Dat sy Pallas overtrefte, Dat het steenen beldt daer by Scheen te wesen een Copy. Maer Ivpyn den vrindt van Pallas Die den hoochsten Godt van al was (Om te hebben gen verwijt) Heeft verjaeght den haet en nijdt.
[pagina 22]
En in't by-sijn vande Goden Eenen blinden Man ontboden, Die niet eenen steeck en sach Schoon dat was in claren dach: 't Steenen hooft wert hem ghegeven Dat gemaeckt was naer het leven En men vraeghden hem wat t'was, 't Geen hy seyde met den tas. Hy sprack vlijtich, soo ick speure T'is van achter en van veure t'Dootshooft van een muyl of peert Daer het vlees is af geteert, Maar alsmen hem heeft ghegeven D'eel Schildry, die scheen te leven Daer het selve Hooft op stont Ded' hy open sijnen Mont Dit sijn twee verscheyde saecken Want hier can ick niet af maecken Dit is maer een enckel planck In't heel geen twee voeten lanck. Doen begosten sy te mercken Dat de Edel Schilders wercken Beldt-Sny'ry te boven gaen Als sy op paneelen staen. Al de Goden die daer waren Soo sy hoorden dit verclaren Sagen dat Pictvras cracht Wort in Const het hooghst geacht. Is het wonder lieve vrinden Want geen Const en is te vinden Die soo inde ooghen spelt Als een schoon Pictvras belt. Want haer deelen sijn soo crachtich Haer pinceelen oock soo machtich Dat een jeder tuyghen moet Dat sy veele lusten voet, Sy verheft haer wel soo wonder Soo van boven als van onder (Schoon dat sy by naer is rouw) Dat een jeder seggen sou 't Leeft al 't geen men in Schildry siet En als ghy het maer van by siet Is het plat en niet en sier 't Gen' van vers is vol plaisier. Siet de Aerdighe Figuren Schijnen dat 's hun sullen ruren Soo bisaert is't uyt geboetst En van d'eel pinceel getoetst. Boomen landtschap, en prospecten Metselrijen, Architecten Soet in alle fijn verschiet Siet wat Const Pictur' geniet. Soumen niet van haere stucken Schier de malse fruyten plucken En de boomen oock daer by Leven inde eel Schildry; Isser jemandt wel veel milder Inde Consten, als den Schilder Want hy maeckt het gen' hy peyst En dat sijn verstant vereyst. Siet eens aen dit schoon spectakel 't Schijnt te wesen een mirakel 't Schijnt te wesen toovery En t'is stomme Poesy. Daerom laet ons dan betrachten Dese Const wel groot te achten Want in haer geen Const ontbreckt Die vol edel gaven steckt. Hier med' wil ick't laten blijven En niet meer haer eer beschrijven Want sy geeft my soo veel stof Om te dichten haren lof Dat my sou pampier gebreken Om ten vollen uyt te spreken Haren lof met groote vreught Die daer in bethoont haer deught. FINIS.

Vorige Volgende

Inleydinghe.