Iustus Sustermans
Schilder van Antwerpen.
IUstus Sustermans Schilder vanden Hertoch van Florencen is seer uytnemende fraey in konterfeyten ende ander ordonnantien, die hy soo ghelijck-matich ende naer proportie weet uyt te belden dat den Hertogh van Florencen (als wesende een uytnemende groot Const-Beminder) den selven Sustermans meer in weerden hout als jemant van sijn Edel-lieden oft Mignions: wel wetende dat Coninghen Princen en Hertoghen wel Edel-lieden connen maecken maer gheen sulckdanighe ervaren oft andere ghemeyn schilders, gelijck Henricus Coninck van Enghelant antwoorde aen eenen edelen Graef die aen hem clachtich viel over seker affront dat des Coninckx Schilder by naeme Hans Holbeen hem hadde ghespelt, en versoeckende daer over justicie oft arbitrale Ga naar margenoot+ correctie ghedaen te worden, antwoorde dat hy sou verduldich zijn en liever had eenen Graeff te verliesen als soo eenen uytsteckenden Schilder ghelijck Holbeen was: overmidts hy wel Ridders cost slaen ende Graeven maecken maer gheen Schilders. Door de eer dan die desen Sustermans is ghenietende met te wesen den Domesticq. ende Schilder van den groot machtighen Hertoghe van Florencen is hy ghecomen tot den hoochsten trap van sijn gheluck, d'welck niet te verwonderen en is. Aenghemerckt desen Sustermans aen sijn ondonnantien geen nutte en omstandighe deelen des eyghenheyt van natuer en laet ontbreken, door de lossicheyt ende gracieuselijcke stellinghe die hy daer in uyt werckt, soo datter gheen swaere manieren, maer door de verscheyde werckinghen een leven schijnt in te schuylen, ende dat de ghelijckenis van het leven daer in te sien is, blijckt by zijn edele ende vleesachtighe Conterfeytsels die hy alle daghen is naerboetsende de reflectien, reverberatien, teghenschijnen oft weerglans in sijn Figuren, de drapperijen wel gheployt, de coleuren wel verdeylt, gheschickt en gheschockiert, vast gheteekent ende ghestelt sijn, soo danich datter niemandt eenighe wederspraeck teghen moveren en can, soo datmen segghen mach:
De vaste Schilder-const van Iustus Sustermans
Verdient een lauwer croon oft een olijven crans
Midts sijn vernuft oock is met Poësy bejonst
Die rechte Suster is van d'edel Schilder-const.
Auteursrechtvrij