Iacques d'Artois Schilder van Brussel, in't jaer 1613.
HOe praelt de Schilder-const op't puyck van al de stucken
Die ons d'Artois weet naer het leven uyt te drucken
Daer wel een Kenders oogh van bijts op loeren mach
Om al de seldsaemheyt die hy brenght voor den dach.
T'is reden dat den gheest van Musa wordt ghedreven
Om sulcken Constenaer een hoogher lof te gheven
Die wonder fraey bemaelt, de bosschen, wey, en veldt
Het gen men Landtschap noempt, seer aerdich net ghestelt.
Den eersten van ons eeuw in wijt ghetackte boomen
Daer niemant hem soo naer in't leven can ghecomen,
Die sijn Pinceelen soo bejevert met verstant
Dat hy den eersten is in Landtschap enWarant:
Sijn cloecke handelingh haer nievers en laet belghen
Als sy haer jeughdich loof van al de swacke telghen
Laet glijen naer de aert, en swierich climmen op
Iae dringht haer groene cruyn om hoogh naer t'hemels top.
T'asurich veer verschiet deyst schier uyt 's menschen ooghen
Die sich steirsichtich wil naer sijn schildrijen pooghen.
De lossicheyt die hy oock in't gheboompt ghebruyckt
Is swirich ront, en los, om hooch niet toegheluyckt.
Seer wel op sijnen dach, beschorst en fraey ghedommelt
Becnockelt en bemost, en lieffelijck door-schommelt,
Beplaestert en beveylt, seer aerdich uyt ghewerckt
Den voorgront hert ghediept, die al de Const versterckt.
En Phoebus stralen licht is rontom licht en lackich
Een blou-lijvighe locht, de wolcken purperachtich
Die inden vroeghtijt schiet uyt sijnen heeten vaeck
En gunst de ooghen van de menschen hun vermaeck.
[pagina 301]
[p. 301]
Iacqves d'Arthois, Nasquit en Bruxelles l'an 1613. ou il tien sa residence, ses paÿsages en grande et petite forme sont tenuz entre les plus plaisans de Flandres. Ioan. Meÿßens pinxit et excud. Petr. de Iode sculpsit.
[pagina 302]
[p. 302]
Soo als oock inde Const is (van d' Artois) te vinden
In sijn ghelooft gheboompt van eyck oft hooghe linden
Daer t'helle Sonnen-licht van alle cant op daelt
En d'ongheboomde vlack, van sijn Pictuer bestraelt.
Daer Pan hem spieg'len gaet in Thetis water-cruycken
En waer dat Ceres oock haer terff ghewas doet stuycken.
De beeckxkens wel belist en liefelijck becruyt
Vol aenghenaemen geur door menich somer spruyt,
De aert heel bloemen rijck, en fraey in haer verschieten
Al wat d'Artois bemaelt doet groote vreught ghenieten
D'welck alles soo bisaert ghetoetst wort van Pinceel
En gheestich af-ghebelt op doeck oft plat panneel
Al waer hy op ghevoet in bosschen oft in canten
Niet beter sou Natuer daer in het leven planten.
Want t'wesen en den aert oft naeste eyghentheyt
Van t'leven, in sijn Const op t'hoochst verborghen leyt
Iae alles staet soo soet oft t'waer het tweede leven
Soo wel gheordonneert en naer de Const verdreven,
Dat hy in't Princen Hoff de grootste eer ontfanght
Om dat soo menich Heer naer sijn Pinceel verlanght.
Sijn dreven van gheboompt en crom-draeyende weghen
Daer sich een Dorp verthoont veer uyt t'ghesicht gheleghen
Sijn ackers, vruchtbaer velt, landou, en t'dichte bos
Al wat d'Artois stets maeckt het werckt al even los
Sijn esmaraldich groen, saphirich, soet en deughdich
Beschaempt schier den Natuer, soo aenghenaem en jeughdich
Staet al het gen' hy doet, dat Momus noyt vint stoff
Om eens door haet en nijdt te krencken 's Meesters loff.
Hier siemen Celadon by sijn ghewolde schapen
Daer siemen Coridon by Amarillis slapen
Hier wort het landt gheploeght ontrent een Boers ghehucht
Daer maeytmen t'coren aff en alderhande vrucht
[pagina 303]
[p. 303]
Hier blaestmen op de jacht de tromp oft jaghers horen
Daer sietmen windt en brack t'hert en conijn naer sporen
D'een Herderken daer sit op sijne fluyt en speelt
Ontrent sijn geyten koey, daer sijn Meesters op queelt.
Hier gaet een boerse Meyt die t'pijps gheruys naer luystert
En drijft haer vee naer huys om dat de Son verduystert.
Vol schoone vindinghen ist al wat hy bemaelt
Soo dat d'Artois daer in de grootste eer behaelt,
Om al den blijden aert die sijn Pinceele trecken
Seer gheestich weten in de Schilder-const t'ontdecken
Die noyt vergaen en sal uyt t'menschelijck ghedacht
Soo lanck sijn vrije Const behoudt haer levens cracht
Sulckx dat hy leven sal naer t'sterven langhe eeuwen
Om dat de Faem altijt sal sijnen loff uyt schreeuwen
Leeft dan op dat ghy leeft en u hier naer verheught
Niet door het 's werelts eer maer door een suyver deught.
Auteursrechtvrij
