Het gulden cabinet van de edel vry schilderconst

[p. 304]

De Colonnen
Ghebroeders in Italien.

EEn ront verheven glas, van cleyn begrijp nochtans

Heeft somwijl groote cracht, als jemant sich wil pooghen

Om eens de vreemde deught van haeren lichten glans

Met een verwonderingh van by te gaen beooghen.

Die siet daer in sijn belt als Goliats Postuer

Oft dobbel reusen hooft, seer cluchtich t'achterhalen:

T'gen' door sijn rondicheyt en oorspronck van natuer

Can boven t'leven veer stets alle dinck afmalen.

Maer t'gen' noch vremder schijnt in 's menschen oogh-ghemerck

(Als dickwils door de Const ghethoont wordt met Pinceelen)

Dat is een Perspectiff oft ghepileerde Kerck,

Die schijnen uren veer, en t'sijn al maer panneelen.

Het glas gheeft luyster door sijn helle claericheyt,

D'welck niet gemaeckt en wort van eenich menschen handen:

Pictura die de oogh (als schijnt) soo veer verleyt

Die wort ons voorts ghebrocht van Schilders fraey verstanden.

Als de Colonnen die in d'eelheyt der schildry

In Consten oft vernuft malcand'ren niet en wijcken,

In Perspectiven, oft in ander metselry

Maer doen hun eel Pictuer met t'leven wel ghelijcken.

Sulckx datter niet en wort ghebouwen soo galant:

Van Hoven, Salen, oft Gaeldrijen, en Palleysen

Het staet in hunne Const als t'leven soo plaisant

Soo g'lijck hy sien can die eens wilt naer Roomen reysen.