Het gulden cabinet van de edel vry schilderconst

[p. 320]

Louis Primo ghenoempt Jentiel
Schilder van Brussel, gheboren anno 1606.

DIe naer den weerclanck hoort van Famas hel trompetten,

Sal vinden metter daet dat sy het meeste roempt

Op d'eelheyt van de verf, Pinceelen en paletten,

Daer sulcken wonder Const en rijcken schat af coempt:

Die door haer weerdicheyt is t'puyck schier vander eerden

Waer op van over langh soo menich Prins verviel,

Om dat haer groote deught gaet buyten alle weerden,

Als Primo ons bethoont, door Const ghenoempt Ientiel.

Tot Roomen best bekent, daer hy wel dertich jaeren

Ghewoont heeft, en t'Pinceel ghehandelt naer den eys:

Daer sich de wercken van ghenochsaem openbaren

In menich edel huys en t'Pauselijck Paleys.

En waerom niet? ter wijl sy vol vernuftheyt steken

En niet ghemeens en sijn, maer over al verbreyt,

Jae moghen wel van bijts beooght sijn en bekeken

Om hunnen levens aert en gheests jentilicheyt.

Soo in het cleyn als groot, besonderlijck Figuren,

Al t'gen' sijn cloeck verstant ons afmaelt in het beldt

Can d'Over-weghers van Picturs Pinceel berueren

Om dat sy niet en heeft oft t'wort daer in ghemelt.

Oft t'wort daer in ghesien, als U de daet can segghen

En blijcken doet met reën by d'al ghemeyne Faem:

Jn sijn besette verf is niet te wederlegghen,

Sulckx dat de Const sich voeght naer den vercreghen Naem,

Den Nijdt moet haeren trots en boosen haet in swelghen

Die uyt een jeversucht des Meesters roem verfoyt,

Want sijn Ientiel Pinceel haer nievers en laet belghen

Jae daeghelijckx noch meer in haer volmaecktheyt groyt.