Ioannes de Duyts
Schilder van Antwerpen, oudt 33. jaeren.
MEt de voorschreven soete ende rijpsinnighe bedenckingh is ten hoochsten begaeft den Const-barenden ende Weet-lustighen Joannes de Duyts vermaert Schilder der wijt-befaemde Stadt Antwerpen, den welcken door zijn oversoete ende lieffelijcke Const-Pinceel voortbrenght veel en menichvuldighe ordonnantien soo Goddelijcke als Poëtische ende Heydensche historien, blijckende aen verscheyde Altaer-stucken, Tafereelen als andere cloecke Belden die van hem in Nederlandt op verscheyde plaetsen te sien sijn ende notoirelijck veele aerdighe Poëterijen, uyt druckende somwijl een naeckte Diana haer wassende in een Fonteyn-badt oft slapende Venus met naeckte kinderkens, ende sulckdanighe voorvallen daermen de volmaecktheyt vanden Natuer in't s'menschen leden can speuren. Waer in sijn Pinceel soo groote gratie ende soete eelheydt naerlaet, dat niemandt (vande Konst kennis draghende) daer in eenighe herticheyt can sien als alleen een groote welstandt van t'ghene de vry Pictura is leerende, vol sekere en vaste teeckeningh vloeyende van gheest, aerdighe bedenckinghe, ende rijckelijckheyt, vol welschickinghe der daghen en schaduwen, daer by een cloecke waerneminghe der natuerelijcke eyghenschappen, een wel gheoeffent verstandt inde Persectiven, en boven al seer ervaren in't kennen der Historien, vergheselschapt met verre ende eyghentlijcke naer ghedachten, spruytende uyt een stercke memorie die hem gheeft een goet ende licht begrijp der oude gheschiedenissen: waerom dat Musa wel singhen mach tot sijnen ontsterffelijcken lof dese volghende veersen.
De pen en Const-pinceel de schrale doodt voorcomen
Schoon dat het leven van den mensch is wegh ghenomen
Schoon segh ick dat de doodt baert de verghetentheyt
Soo wort des Schilders roem noch naer de doodt verbreyt.
Pictura noyt en wilt, verghetentheydt ghehenghen,
Noch die met haere eer en hooghe eelheyt menghen;
Om dat de pen haer al te heilsaem voedtsel gheeft
Waer door de Schilder-const te grooten voordeel heeft.
Des' suyver Const en laet soo licht haer niet verleyden
Van die niet anders als verganck'lijckheyt verbeyden,
Maer liever van de gheen die haeren lof beschrijft
Die lanck naer t'Schilders doodt inde ghedachten blijft.
Auteursrechtvrij
