Het gulden cabinet van de edel vry schilderconst

Nicolaes van Eyck
Schilder van Antwerpen.

JSt wonder dat de Eer heeft selden connen rusten
Voor dat sy sach ghepaeyt den wensch van haere lusten

En had Niclaes van Eyck met volle recht ghebracht

Tot d'Ampt van Capiteyn der Borgherlijcke wacht,

Om sijnen cloecken aert en gheestighe manieren
Die door de hulp van deught sijn heel gheslacht vercieren

Om sijn trouherticheyt en jever tot Godts wett'

En ander deughden meer, daer d'Eere meest op lett'

Om jemandt tot t'gheluck van haren staet te brenghen
En Faem, en Naem, en Stam daermede te verlenghen,

Soo als is uyt ghewerckt door liefde buyten gunst

Om dat compt over een dit Ampt met sijne Kunst,

Om dat (segh ick noch eens) sijn aerdighe Pinseelen
Niet anders als t'ghebruyck van krijghs handel en teelen

Ghelijck Batalien, en dierghelijcken staedt,

Optreckingh, pestery, soo 't in den Legher gaet.

Weet ons van Eyck door gheest als t'leven te vertooghen
En als het leven self te stellen voor de ooghen

Van die de Konst verstaen, midts den volmaeckten aert

Het leven en Natuer daer in veropenbaert.