Het gulden cabinet van de edel vry schilderconst

[p. 494]

Ian Cardon
Constich beldt-snijder van Antwerpen.

WAt can d'alscheppende natuer niet gaven schenken
Aen jemandt, om van haer veel eeuwen te ghedencken

Daer t'hongh'rich hert naer snackt dat d'edel Const bemindt

En niet als edelheyt in haere eelheidt vindt.

Dit heeft van jonghs af in Cardon ghenoch ghebleken
Die sijne Const soo aen het leven heeft gheleken,

Dat niet soo aenghenaem in't leven schuylen can

Oft sijne beelden draeghen haeren roem daer van:

Daer de ghesteltenis der teeckeningh van d'eer heeft
En zijne wetenschap aen Const alleen de eer geeft.

Die noyt en sal vergaen uyt de ghedachtenis

Van Fama, die altijdt de rechte Voedtster is

Van alle Konstenaers, door milde segheninghen
Die sy weet inden gheest met haeren roem te dringhen,

Want als de snelle Faem de Const van jemandt prijst

Soo ist dat neersticheyt door de gelori rijst

Jn't hert der Constenaers, om meerder Const te pleghen
Daer de volmaecktheyt van de Const is in gheleghen.

De nersticheyt moet zijn de spoor om wetenschap

Te vatten in't verstandt, en op Sculpturas trap

Te klimmen als Cardon, die door sijn Const-secreten
Het herdt van menich Prins heeft met veel lof beseten.

O; datmen zijnen gheest op d'aerdt eens weder saegh

En dat hy eens verrees van t'doodts pijl neder-laegh,

Soo fris en soo vol moedts ghelijck hy was voor t'scheyden
Wat sou hy Princen en Konst-minnaers stets verleyden,

Soo sy den wond'ren aerdt in menich marb'ren beldt

Eens saghen wederom van hem daer in ghestelt.

[p. 495]

 

Wat soumen noch al lof hem schencken tot belooningh

 

Van zijne wetenschap, die schuylt inde verthooning

 

Van des' besielde Cunst, aen t'leven seer ghelijck,

 

Bekent de wereldt door in jeder Coninck-rijck.

 

De Const (die uyt de schaey haer.jerste wesen haelde,

 

Als by den Herder eens Apollos weerschijn straelde)

 

Spelt inde wercken van Cordon met sulcken deught

 

Dat sy weerschijnsels zijn van t'leven aende jeught.