Het gulden cabinet van de edel vry schilderconst

Francisco Fanelli
Gheboren tot Florencen, beldt-snijder vanden coninck van Enghelandt.

PYgmalion en vondt noyt sulcken groot behaghen

In het schoon Vrouwen beldt, dat hy selfs had ghesneën

Van wit jvoor, soo eel als Menschen ooghen saghen

Om dat het leven en de Const maer schenen een.

Ghelijck nu Enghelandt vindt in Fanelli wercken

Ghesneden uyt albast oft eenich ander stof

Daer niet als gheest en Const is claerlijck in te mercken

Die al veel meer (als ick) befaemen s'Meesters lof.

Die al veel meerder eer en jonst wordt toe gheschreven

De heele wereldt door, als het voorschreven beldt

T'gen had Pygmalion ghemaeckt, en scheen te leven ⁺

Jae was om haere Const als t'leven self ghestelt.

Fanellis werck en soeckt omhelsingh, gunst noch streelen

Veel min verciersel van juweelen oft ghewaet

Sijn beelden connen door de Const de herten stelen

Om dat de naeckte Const soo als het leven staet.

+ Ovid. Lib. 10.