Skiplinks

  • Tekst
  • Verantwoording en downloads
  • Doorverwijzing en noten
Logo DBNL Ga naar de homepage
Logo DBNL

Hoofdmenu

  • Literatuur & taal
    • Auteurs
    • Beschikbare titels
    • Literatuur
    • Taalkunde
    • Collectie Limburg
    • Collectie Friesland
    • Collectie Suriname
    • Collectie Zuid-Afrika
  • Selecties
    • Collectie jeugdliteratuur
    • Basisbibliotheek
    • Tijdschriften/jaarboeken
    • Naslagwerken
    • Collectie e-books
    • Collectie publiek domein
    • Calendarium
    • Atlas
  • Periode
    • Middeleeuwen
    • Periode 1550-1700
    • Achttiende eeuw
    • Negentiende eeuw
    • Twintigste eeuw
    • Eenentwintigste eeuw
Het groot bescheurboek (1986)

Informatie terzijde

Titelpagina van Het groot bescheurboek
Afbeelding van Het groot bescheurboekToon afbeelding van titelpagina van Het groot bescheurboek

  • Verantwoording
  • Inhoudsopgave

Downloads

PDF van tekst (26.51 MB)

Scans (62.65 MB)

ebook (28.88 MB)

XML (1.51 MB)

tekstbestand






Genre

proza
non-fictie

Subgenre

non-fictie/geschiedenis/tijdsbeeld(en)


© zie Auteursrecht en gebruiksvoorwaarden.

Het groot bescheurboek

(1986)–Wim de Bie, Kees van Kooten–rechtenstatus Auteursrechtelijk beschermd

Een bloemlezing van de tussen 1973 en 1986 verschenen Bescheurkalenders


Vorige Volgende
[pagina 74]
[p. 74]

Spaans leuk

‘Deze week dan een bekende vorm van Leuk bekeken en wel het Spaansleuk zoals dit rond juli/augustus in Benidorm, Marbella en Torremolinos wordt gevonden. Olé breng die vino dus maar hier torero! Het Simplisties Verbond vermoedt dat nederlanders die telkens hoopgedwongen naar de Costa del Sol terugvliegen dit doen omdat zij zich geen Leukere vakantie kunnen voorstellen. Natuurlijk wel mooiere, duurdere of verdere vakanties, maar Leukeren? Die heb je nergens bij hun weten. Spaansleuk nu (het vroegere Autobusleuk) is Het Leuk dat men daarheenmeenaartoe neemt. Een lawaaiig, repeterend Leuk dat zijn hoogtepunt belalt als er eentje met al zijn kleren aan in het water valt. Ekspres helemaal aangekleed in een-vorm van water vallen en mekaar ergens druipnat mee onderspuiten of op de gangen met champoepelkurken knallen: leukere gebeurens kan een gemiddeld nederkliekje niet bedenken wanneer het met meer dan zijn zessen op vakantie en het een rare avond of al bijna nacht is.

Spaansleuk moet het in hoofdzaak hebben van het bestaan van buitenlanders die vreemde talen spreken zodat je iets heel anders hoort waar nog bijkomt dat zij jou niet verstaan. Leen kon dus niks anders doen dan dat hij met zijn rare harses begon te kakelen en op zijn stoel te wippen want die ober die begreep dat niet, een Ei. En Joop elke morgen maar Boehoe roepen met die dikke kop van 'm, om een glas melk. Dan kwamen wij beneden en dan hoorde je Joop op de trap al zitten roepen in de eetzaal: boehoe, boehoehoe en met die grote rooie handen aan die uier zitten te trekken zogenaamd dan. En dan had je Aad moeten zien bij de flamenkoos. Dat waren The Flamenco's, dat was een gitaarkwartet met een spaans mokkel voorop die daarbij dansde met van die kleppers vlak boven d'r blote handel en dan mocht er op het laatst van het terras altijd eentje meedansen. Ik zie Aad nóg bezig met die grote zweetplekken. Toen trekt hij z'n hemd uit en gaat zo vlak tegen die meid staan aandoen en maar met dat enorme reet van hem wiebelen en manjana tam tam arabieretam schreeuwen. Ik denk dat ze daar nou nóg lachen.

Zitten we op een middag in een bar met een koepaliebre, komt ineens Toon naar binnen rijden op een Ezel! Op een levende Ezel, zo die zaak in. En dan Tóón, met z'n vette achterwerk. En dat beest dat begint te poepen want die had Toon alleen maar even gehuurd. Recht op Ankie d'r espadrieën! Fijn, dezelfde avond, in La Bamba, pakt Koos ineens de mikrofoon van het standaard en die doet of hij zijn eigen daarmee staat te scheren! Met het geluid van elektries scheren wat hij daar dan bij maakte en hij maar steeds zo langs dat enge dunne halsje heen en weer met dat ding. Nou de hele Bamba lag blauw. De gekste moppen had die gast ook, Koos, vooral van die idiote. Over fakiers en het verschil tussen twee verschillende dingen, veel.

Gaan we op een morgen naar de plaja, komen we twee nonnen tegen die ook helemaal zo waren aangekleed. Gooit Fred zijn handdoek over zijn hoofd en begint hij zo te lopen prevelen van Oh Maria, Maria vol van Jenever. Mèt die rooie glimmende kop van 'm, waar de vellen aanhingen. Fred. Dat is een nummer: die is al van alles geweest.

Nou en verder hebben we dus vrij veel geflipperd in verband met het weer. Maar het allerleukste was dat wij Rudi CarrellGa naar voetnoot* daar zijn tegengekomen! Die zagen we ineens in het echt lopen, gewoon op een middag, Rudi Carrell. En niks geen kapsones. Gewoon hard tegen iedereen lachen en allemaal handen geven. En ook geen dag ouder geworden. Niks veranderd. Gewoon dezelfde gebleven, al die jaren. Hee, Deer Roedie! heb ik nog geroepen. Maar hij was alweer weg.’

 

Koot

Oplossing van het spel der zeven vergissingen

1.Op het rechterplaatje heeft de stoel bij het raam vijf poten.
2.kartelrandje op opiumpijp.
3.op het rechterplaatje heeft hij wel de bril omhooggedaan.
4.op het rechterplaatje zijn de gordijnen helemaal dicht.
5.op het rechterplaatje heeft het meisje alleen maar laarzen aan. Ook het zweepje is korter.
6.op het rechterplaatje liggen er twéé mannen onder het bed.
7.op het rechterplaatje zijn de politieagenten nog niet binnen.

mevrouw Bakker: Ooh die arme meneer de Boer...Heeft u gehoord wat er gisteren met die arme meneer de Boer is gebeurd?
mevrouw Sekrève: Nee? Vertel eens? Dan zet ik nieuwe koffie.
mevrouw Bakker: Nou hij is bovenaan de portiektrap over een rolschaats gestruikeld en helemaal naar beneden gesodemieterd. En toen ie beneden aankwam, was ie dood!
mevrouw Sekrève: Doód? Wat zielig. Was ze niet te sterk zo?
mevrouw Bakker: Nee, heerlijk juist. Hartstikke dood, meneer de Boer. En z'n hele bril gebroken.

‘Goedenavond meneer. Wij staan hier klaar om weg te gaan, ik in mijn donkerblauwe pak en mijn vrouw in haar lange zwartfluwelen rok met die witte bloes, want wij hadden vanavond in uw Restaurant een tafel voor twee personen besproken maar daarom bel ik nog maar even voor de zekerheid wat dan bedenk ik mij ineens met schrik: daar zijn toch wel twee stoelen bij, bij die Tafel?’

voetnoot*
Dat klopt! Rudi Carell heeft of had een huis bij Marbella. Het dochtertje van Ruud Krol heet óók Marbella. Ruud Krol's Kroketten Treffen Doel, hangt er groot in diens snacktieken aan de wand. Wat iets anders dan spaansleuk is.


Vorige Volgende

Footer navigatie

Logo DBNL Logo DBNL

Over DBNL

  • Wat is DBNL?
  • Over ons
  • Selectie- en editieverantwoording

Voor gebruikers

  • Gebruiksvoorwaarden/Terms of Use
  • Informatie voor rechthebbenden
  • Disclaimer
  • Privacy
  • Toegankelijkheid

Contact

  • Contactformulier
  • Veelgestelde vragen
  • Vacatures
Logo DBNL

Partners

Ga naar kb.nl logo KB
Ga naar taalunie.org logo TaalUnie
Ga naar vlaamse-erfgoedbibliotheken.be logo Vlaamse Erfgoedbibliotheken