Bie spreekt op het 23e congres van het Humanistisch Verbond
‘Broeders en zusters van het Humanistisch Verbond, waarde vrienden!
Ja, bijna had ik ook gezegd: Beste Simplisten! Want zelden is het voorgekomen dat wij een bijeenkomst van een ons vreemde organisatie mochten toespreken, waar wij wij ons zò thuisvoelden.
De verwantschap tussen onze twee Verbonden is zò sterk dat ik bijna het gevoel heb hier vanavond te preken voor eigen parochie.
Om de overeenkomsten tussen onze beide prachtige organisaties nog eens duidelijk op een rij te zetten, som ik een paar punten op uit ònze Beginselverklaring, zoals die op 4 oktober 1974 Koninklijk werd goedgekeurd.
Beginselverklaring.
1. Het Simplisme is de levensovertuiging die tracht leven en wereld te benaderen met simplistiese vermogens.
2. Het Simplisme acht wezenlijk voor de moderne mens zijn vermogen tot simplisties oordelen.
3. Het Simplisme tracht orde te scheppen in de chaos die de moderne mens bedreigt. Het laat strukturen zien, legt wortels bloot en schept simplistiese alternatieven.
4. Het Simplisme signaleert en bestrijdt zoveel mogelijk lulkoek.
5. Het Simplisme streeft naar een internationale samenleving, waarin de menselijke solidariteit gestalte krijgt in een rechtsorde, die vrijheid, gerechtigheid en vrede voor alle volken waarborgt.
Wel, vervang hier en daar het woord Simplisme door de woorden hùmanisme, of menselijkheid en u zult begrijpen dat wij intern het Humanisties Verbond wel eens een deel-simplisme noemen. De overeenkomsten tussen onze beide Verbonden werden significanter, toen wij de Beleidsnota 1979 van uw Hoofdbestuur mochten toetsen aan punt 4 van ònze Beginselverklaring (dat was het signaleren en bestrijden van lulkoek). Uit die nota bleek ons, dat er een sociologisch onderzoek heeft plaatsgehad naar oorzaken van de geringe groei van het Humanistisch Verbond. Het toeval wil nu, dat ook ònze organisatie onlangs sociologisch is doorgelicht, een onderzoek dat werd uitgevoerd door Prof. Dr. Ir. J.H. het Mannetje, van de Universiteit van Wisconsin.
Ook bij ons werd bijvoorbeeld nagegaan in welk relatiepatroon simplisties denkenden in Nederland staan en daaruit bleek, precies als bij ùw Verbond, een duidelijke keuzeverwantschap met de Volkskrant als dagblad en met de VPRO (hoe kan het ook anders) als omroep. Maar er is meer.
Ook in het Simplisties Verbond zijn drie - samenhangende - bestaanswijzen te herkennen. In de eerste plaats het Simplisties Verbond als organisatie, waarvan Koot en mijzelf de directeuren zijn, in de tweede plaats een Beweging van Simplisten, of Simplisties Denkenden in het land, en in de derde plaats een dienstverlenende instelling, waarbij u in ons geval moet denken aan de door de VPRO ter beschikking gestelde en door ons Verbond gevulde zendtijd, en de uitgave van onze jaarlijkse Bescheurkalender. Tot zover de verwantschap en de overeenkomsten.
Er is één heel duidelijk in het oog springend verschil tussen ùw Verbond en het onze. Het gaat nl. niet zo goed met het Humanisties Verbond en het gaat hèèl erg goed met het Simplisties Verbond.
't Is misschien een beetje pijnlijk om er op dit Gezellig Samenzijn nog 's over te beginnen, maar ik dóe 't uit vriendschap, uit liefde en uit menselijke solidariteit. Nee, het gaat niet zo goed met u. In de ruim dertig jaar van haar bestaan is het Humanistisch Verbond er nog niet in geslaagd een factor van betekenis te worden in de Nederlandse samenleving; is zij er niet in geslaagd opgenomen te worden in het zogenaamde “noemcircuit”, ja, wordt er in ruime kring gedacht dat het Humanistisch Verbond niet zo nodig, zo niet eigenlijk overbodig is.
En dan het Simplisties Verbond. Onderzoekingen wijzen uit dat nu, na vijf jaar, 98,4% van de Nederlandse bevolking het begrip Simplisme kent, plus de namen van de Simplistiese Grondleggers. Je kunt geen krant opslaan of je komt een verslag of interview rond simplistiese aktiviteiten tegen; het Simplisties Verbond wordt tot op de hoogste niveaus om advies gevraagd en de Bescheurkalender vliegt met een topoplage van 150.000 exemplaren binnen veertien dagen de boekwinkels uit. Hebben de heren Koot en Bie dan de sleutel tot sukses in hun bezit en zijn zij bereid die sleutel even uit te lenen aan het Humanistisch Verbond? Ja, 't klinkt misschien pedant, maar inderdaad bezitten wij als jonge, springlevende tachtigerjaren organisatie, die zelfgesmede suksessleutel en wij willen 'm best even afstaan. Hier komt dat geheim van de smid. Het meest markante en wezenlijke verschil tussen onze twee Verbonden is namelijk, dat het Humanistisch Verbond léden heeft (en er dolgraag meer wil hebben), terwijl het Simplisties Verbond géén leden heeft en er ook geen wil hebben. Ik zeg 't nog eens heel expliciet: de twee directeuren van het Simplisties Verbond, zijn tevens de enige twee leden en het Simplisties Verbond streeft principieel niet naar vergroting van het ledental. Wel ligt aan onze Bescheurkalender een hiërarchische structuur ten grondslag, maar omdat die geheim is, kan ik daar niet verder over uitwijden.
Het Simplisties Verbond is de enige organisatie op levensbeschouwelijke grondslag ter wereld, die haar invloed niet wil vergroten middels vermeerdering van haar ledental. Het Simplisties Verbond gaat er namelijk van uit dat juist het verenigen en binden van grote groepen mensen ter verkondiging en verbreiding van een levenshouding of visie, geleid heeft tot veel ellende en anti-humanisme in deze wereld. Terwijl het Simplisties Verbond zich bedient van alle uiterlijke kenmerken van een zich vergrotende, dus naar macht strevende Beweging - zij biedt een levensfilosofie en wereldbeeld aan, zij bedient zich van symbolen, ja, haar leiders zijn geüniformeerd en zij dragen een vlag - nochtans wordt het de mensen onmogelijk gemaakt zich achter dit vaandel te scharen.
Dit op het oog verwarrende, maar glasheldere concept blijkt door de Moderne Mens uitstekend begrepen, want zelden is een Boodschap zo snel verspreid als de Boodschap van het Simplisme.
't Zijn harde noten die ik hier met u te kraken heb, maar ik kraak ze uit sympathie en verbondenheid.
U, Humanistisch Verbond, bent ontstaan als reactie op de
Auteursrechtelijk beschermd