Het groot bescheurboek

Een bloemlezing van de tussen 1973 en 1986 verschenen Bescheurkalenders

Naar een nieuwe Bescheurman

Beste Bescheurmannen,

Ik vind het best moeilijk om me tot jullie te richten maar het moet, weet je. Nou kijk, ik voel me al een hele tijd ontzettend onderdrukt, maar het feit dat ik een man ben, dus zelf tot de onderdrukkers behoor maakt het best moeilijk nu strijdbaar naar buiten te komen maar ik vind dat het moet gewoon.

Nou kijk, de Bescheurkalender kan namelijk een ontzettend goede mogelijke ingang zijn.

Misschien zijn er ook wel heterobescheurders die deze aktie hartstikke verkeerd vinden of zo, nou dan zeg ik sorry, dan zijn jullie wel op heel smalle manier solidair zeg. Ja, neem me niet kwalijk. Dat wil ik best duidelijk krijgen!

Nou, voor de draad ermee.

Ik ben dus Jonst, ik ben dus getrouwd met Annette, we hebben twee kinderen en we wonen nog samen (dat moet je d'r wel bij zeggen tegenwoordig).

Nou kijk, nadat Annette zich al zo'n tien jaar had ingezet voor de Vrouwenbeweging, wat ze ontzettend goed doet en wat ik ook ontzettend goed van haar vind, ben ik pas de laatste jaren een beetje bewust gaan nadenken.

En zo ben ik er achter gekomen dat Annette een heleboel gelijk had en dat ik gewoon ook ontzettend hard bezig was me af te zetten tegen de feministisch-socialistische spiegel die Annette mij als het ware voorhield waardoor ik dus mijn eigen heteromoraaltje geweldig ging zitten opblazen waarmee ik de heterosexuele machtsmoraal nog ontzettend veel meer in stand hield dan ik eigenlijk binnen in mij voelde.

En dat was dus eigenlijk een opgedrongen situatie die mij een ontzettend eenzaamheidsgevoel gaf waar ik het best moeilijk mee had.

In eerste instantie had ik dus helemaal niet in de gaten dat ik met Annette solidair kon zijn door ook bezig te gaan met een stuk anti-patriarchale strijd zodat ik ook in mijn intieme relatie met Annette de prestatiedwang, de konkurrentie en de machtsverschillen uit de weg kon ruimen.

Maar het was gewoon een taboe of zo die me tegenhield, een ontzettende aarzeling om er iets mee te doen en het politiek te maken.

Dus zag ik bij mezelf naast een groeiende wil ook een geweldig stuk onmacht.

Dat lag natuurlijk ook aan de ander, Annette in dit geval, die mij eigenlijk een soort maatschappelijke stigmatisering gaf van hij is en blijft nou eenmaal een hetero-onderdrukker, een potentiële verkrachter dus eigenlijk.

Nou, tot ik er achter kwam dat er nog een heleboel andere mannen zijn die met die onduidelijkheid zitten van dus wèl tot de dominante sexe behoren, of je dat nou wilt of niet maar toch ook van je proberen te bevrijden en je voorzichtig een klein beetje bloot geven en je eigen ervaring bespreekbaar maken. Dat vereist een ontzettende dosis moed.

Nou kijk, en daarom stel ik dit op de Bescheurkalender gewoon aan de orde. Wil ik tegen de heterobescheurders gewoon kunnen zeggen van ja, ik ben een hetero en daar zit ik ernorm mee in m'n maag.

En durf ik jullie te vragen van ga daar nou 's impliciet op in.

[p. 178]

Durf te bekennen dat je soms wel eens glimlacht om die heterospreuken op de voorkant van de kalender, maar dat ze wel verdomde sexistisch zijn vaak.

Want die zogenaamde leuke spreuken op de voorkanten zijn dus nog geschreven door de mannetjes Koot en Bie en dat zij twee hetero's zijn dat valt bijna elke dag te genieten.

Jonge jonge, wat zitten die twee nog vast verankerd in hun mannenrol en wat jammer van die hele kalender want die zou ook gebruikt kunnen worden als een ontzettende beweeglijke vorm van krachtenbundeling.

En daarom wilde ik even laten weteh van er zijn dus ook Bescheurhetero's die niet allemaal neuk-gericht zijn en op zoek zijn naar een ander reflextieterrein om het sexisme te overwinnen en die ook bezig zijn met het afzweren van oud-mannelijk gedrag en het afweken van het onderdrukkend etiket in de eigen direkte levenssituaite en ook werksituatie. Maar dus ook in de Bescheursituatie zeg ik dan!!

Nou kijk en dan zeggen ze wel dat wij ons proberen in te likken bij de Vrouwenbewging maar dan zeg ik op mijn beurt van onzin het is gewoon een kwestie van motivatië in situaties naar mensen toe.

En of ze nou zeggen dat er tussen ons nieuwe hetero's zoveel flikkers zitten dan zeg ik van so what ledereen heeft gewoon recht op zijn eigen lustbeleving en dan kunnen we nog heel veel leren van elkaar. Ik vind je eigen geilheid gewoon heel prima. Als we dan maar solidair zijn als puntje bij paaltje komt. Nou, ik heb geprobeerd gewoon zo eerlijk mogelijk weer te geven wat ik werkelijk voel.

Gewoon vanuit mijn eigen situatie en dat was best moeilijk. Maar het geeft wel een gevoel van enorme bevrijding, dus ik doe het beslist binnenkort nog een keer, weet je.

Dag,
Jonst.

Pakje

Wat blijft het toch een sensatie, het krijgen van een postpakketje. Vier uur in de middag. Je ligt bij je positieven te komen van je middagslaapje op de canapé. Daar gaat de bel!

Je schiet overeind en rent naar de erker, zou het waar zijn...?

Ja, voor het huis staat een rode PTT-bestelwagen met ronkende motor. Ha! Een pakje! Vlug naar de deur. Hoe zou het eruit zien? Plat als een grammofoonplaat? Onmiskenbaar een boek? Een opgerold kunstwerk in grote koker?

Niet thuis te brengen, mooi ingepakt met dun touw eromheen en een stukje tape over het knoopje? Of gescheurd en kierend aan de hoeken want van heel ver? Waar moet ik tekenen, meneer de besteller? Daar. Een vlugge vrolijke haal. Verder nog iets te doen? Nee, dat is alles, niets geen sousa. Gauw naar de kamer. Spannend. Roepen naar boven. ‘Emmy! Kom vlug naar beneden. Er is een pakje gekomen.’

H.J. Hamer, em. pred.

Herbruik

‘Die polyester Tuinbank? Dat was onze Windsurfplank. Daarom hebben we ook allemaal dezelfde jekjes aan: die heeft Annette uit het zeil genaaid.’

‘Trouwens op de mast van onze Windsurfplank heeft Jonst een windmolentje gesoldeerd. Van die energie kan Annette d'r hele haar drogen!’

‘Maar nou hadden we nòg een Windsurfplank, van de kinderen, dus op die mast heeft Jonst de haardroger gelast, om de windmolen aan te blazen, als het niet waait.’

‘Trouwens die windsurfplank van de kinderen - daar heeft Jonst best een mooie strijkplank van gemaakt.’

‘Strijken doen we trouwens met bakstenen, die we eerst vijf minuten onder de infrarood-grill leggen.’

‘En alle kinderkleertjes en Jonst zijn onderbroeken pers ik in het tosti-apparaat, want tosti's maken we op de ontmantelde boiler.’

‘We haalden dit jaar veertien potten jam uit het aardbeienbed onder het solarium. En dan moet je zien hoe boven in de sauna onze druiven erbij staan!’

‘Langs de sprieten van de 27 MC-bakkies van Jonst en de jongens, hebben we tomatenplanten opgebonden. En de alarminstallatie van Annette d'r Honda gebruiken we om de spreeuwen te verjagen.’

‘De sla drogen we voor een heel kwartaal tegelijk, in de droogtrommel, en met de warmte die daarbij vrijkomt kunnen we het water voorverhitten waarmee we, in Robbie's oude skatehelm, thee zetten van de afgevallen blaadjes van onze yoghurtplanten, die de hele huisbar hebben overwoekerd!’

Soms woei de wind
zijn haar zó opzij
dat zij plotseling zag:
wat een rotkop krijgt hij.

Blies een volgende vlaag
zijn haren weer goed
dan dacht zij: nou ja,
hij kan later een hoed.

k.