De Zaak Van Der Laak
Mijn naam is Cor van der Laak en wel hierom dat men mij vaak jaren jonger geeft dan mijn leeftijd is. Die er hier nu niet toe doet want als Wereldburger heeft men geen bepaalde leeftijd. Mijn leeftijd is: Bij de tijd. Wat zij altijd geweest is en zijn zal. Altijd opengestaan voor alle nieuwe ontwikkelingen, stromingen en bewegingen. Altijd alles onderzocht en uitsluitend het goede behouden. Middeleeuws èn ultramodern: daar hebt u mij helemaal uit één stuk!
Zo ben ik sterk vóór Kernafval, mits dit wordt opgeslagen op mijn wijze, waarover ik in 1974 een nucleair veiligheidsrapport zond aan alle europese Kerncentrales, waarvan er afgezien van de directeur van de Reactor van Malmö met een sympathieke prentbriefkaart van een Eland met Bellen in de zweedse sneeuw, geen enkele geleerde reageerde!
Waarom niet?
Omdat ik in mijn onderzoek onomstotelijk becijfer hoe kernafval TIENMAAL GOEDKOPER kan worden opgeslagen, waar ze niet op in kunnen gaan omdat de verwerkingscontracten tot het jaar 2000 vastliggen!
Als Frankrijk bij voorbeeld mijn systeem zou gaan hanteren (ik creëer een veel gunstiger splijtstofhuishouding door een veel geringere neutronenabsorptie van het zware water; zo simpel is het, maar je moet er maar opkomen, maar laat dat maar aan mij over) dan kan Duitsland, nucleair-economies gezien, al zijn Kerncentrales wel sluiten!
Waarmee ik maar wil zeggen dat es viele Seele in meinem Brust gibt en dat Operette en Kernenergie wel degelijk kunnen samengaan, in tegenstelling tot wat van bepaalde kanten (en ik weet precies van welke!) nogal eens te horen valt.
Gisteravond had ik zesenhalf uur achtereen zitten berekenen hoe A 12 03 SiC goedkoper pyrolitisch op de reactorwand kan worden aangebracht en dan is niets zo ontspannend als voor het slapen gaan nog even mijn zeldzame opname van ‘Das Mädellager’ te draaien, de vrijwel vergeten Operette van de altijd in de schaduw van zijn neven gebleven Karl Strauss, met in de hoofdrol de helaas te vroeg gestorven maar nog altijd verrukkelijke Mimi Tischbein, hoewel zij in WO II helaas de verkeerde zijde koos...
Oh zeker: Quartz-horloges, Toverrijst, Kabeltelevisie en Zendium in de tandpasta zijn thans geaccepteerd in Nederland, maar de onberedeneerde weerzin tegen Kernenergie stoelt nog altijd op de puur emotionele angst voor het Onbekende.
Weet u waar we nu wèl allemaal aandurven? Waar we nu aan toe zijn? Aan Digitaal-cijfers! Gek zijn we, met Digitaal-cijfers. Op de Basisschool zal uw kinderen binnen enkele jaren het Digitaalhandschrift worden aangeleerd:
Om de verarming, de vervlakking en ontkrulling van ons erfgoed mocht ik mij niet meer druk maken van de zenuwarts, dus ik zal dit artikel ook niet handgeschreven vervolgen om u pijnlijk te doen beseffen wat er tussen neus en lippen allemaal verdwijnt aan calligrafische cultuur, maar wel wil ik u keihard waarschuwen voor de kinderachtige zinledige verlokkingen van de internationale Digitaal-maffia, die u wijs wil maken dat u met Schuinschrift, Klokwijzers, Krul- en Romeinse cijfers uit de tijd bent! Waarom zou een weldenkend man zijn bureauklokje vervangen door een Digitaal Uurwerk? De presse-papier met ingebouwde Digitaalklok!
Digitaalklokjes in aanstekers, zodat u weet hoe laat het is als u een sigaret opsteekt, alsof dat al niet op het pakje zelf staat! Pennestandaards en sleutelhangers die Digitaal de juiste tijd melden. Een foto van uw vrouw met een digitale tijdsaanduiding in de lijst. Zogenoemde Attaché-koffers met een digitaalklokje onder de handgreep om op je koffertje te kunnen kijken hoe laat de trein gaat, wat digitaal al op de nieuwe stationsklokken staat aangegeven!
Gaan allemaal naar de schroothoop, die oude Stationsklokken. Die vent van hiernaast heeft een knop met een ingebouwd digitaalklokje op de versnellingsknuppel van zijn Fiat Panda laten zetten!
En zo wordt u langzaam rijp gemaakt voor het gekkenhuis dat het jaar 2000 belooft te worden. Half wetenschappelijk Nederland houdt zich thans in werkgroepen en onderzoekscommissies bezig met de Planning voor het jaar 2000! Het jaar 2000 zal nog achttien jaar lang worden opgeblazen tot een dusdanig kosmische gebeurtenis dat de mentaal zwakkere zich te dien tijde nog slechts schichtig kruipend zal durven voortbewegen, gebukt als hij/zij gaat onder het verlammende Bijzonderheidsbesef dat hem/haar stelselmatig door de media wordt ingepompt.
Laat u toch niet opwinden door al die digitale prognoses! Het jaar tweeduizend IS het jaar 2000 helemaal niet, maar in werkelijkheid pas het jaar 1991, omdat het jaar 423 na Christus destijds per abuis andersom (432!) werd gehakt door een anonieme steenhouwer uit Greenwich, over wie ik mijn studie medio morgen hoop te voltooien, als ik tenminste geen boodschappen hoef te doen voor Cock, want die was vannacht een beetje rillerig.
Auteursrechtelijk beschermd
