De dichtwerken van vrouwe Katharina Wilhelmina Bilderdijk. Deel 2

[p. 404]

Kristelijke onderwerping.^*

Laat ons dragen

Zonder klagen,

En gedwee zijn by de slagen

Van een Albestierend God.

Niet, met trotsche Stoïcijnen,
Ons verharden voor de pijnen
Om wat grootsch voor 't oog te schijnen,

Als verheven boven 't Lot.

Waan en logen,

IJdel pogen,

Is de kracht waarop zy bogen;

Dwaze trots en veinzery!

Of zal 't schepsel zich vermeten
In der zonden slavenketen,
Trefloos voor de roê te heeten

Van des Hoogstens heerschappy?

Willig bukken

Onder 't drukken

Van beproevende ongelukken,

Dit verlicht het lijdend hart;

Maar onzinnig tegenwoelen
Of ontveinzen 't leed te voelen,
Hoont het Vaderlijk bedoelen,

Scherpt den prikkel aller smart.

* Nieuwe Gedichten, 25.

[p. 405]

 

't Wreevlig twisten

 

Voegt geen' Kristen;

 

Hou hy 't meê voor een der listen

 

Waar de Booze meê belaagt.

 

Leeren dit de onfeilbre Schriften,

 

Nog zoekt hy door duizend driften

 

Dien als tarwegraan te ziften

 

Wie het kruis na Jezus draagt.

 

 

 

't Zich-beproeven,

 

't Hart-bedroeven

 

Zult gy, Kristen, wis behoeven,

 

Zoo de Hemel 't dus gehengt.

 

Zonder 't bitter zoet te roemen,

 

Moogt gy 't echter weldaad noemen:

 

Ook uit dorens wassen bloemen

 

Die des Scheppers liefde schenkt.

 

 

 

1828.