De dichtwerken van vrouwe Katharina Wilhelmina Bilderdijk. Deel 2

[p. 515]

Vermaning,
By de intrede in 's Heilands gemeenschap.^*

't Is vergeefs op aard beleden

Dat ge uw leven Jezus wijdt,

Zoo gy, wanklend in uw schreden,
Hem niet altoos na blijft treden,

Niet geheel Zijn eigen zijt!

Hebt gy Kristus aangenomen,

't Zij niet enkel met den mond:

Neen, Hy hebbe uw hart volkomen,
Die voor ons Zijn bloed liet stroomen

Naar Zijn eeuwig vreêverbond!

Hy bevestige uw gelooven,

Die uw Midlaar werd by God!

Wat u de aard dan moog ontrooven,
Deze rijkdom is van boven;

Haar verteert geen roest of mot.

Mocht ge uw Heiland kennen leeren,

ô Zijn liefde ontgloeie uw borst,

Om van Hem niet af te keeren
Maar Hem boven alles te eeren

Als uw Borg, en Levensvorst!

Laat geen dwaling u verleiden;

Of wat aardsche wijsheid heet,

U haar listig striknet spreiden,
En van dien Verlosser scheiden,

Dien ge als God en Heer beleedt.

* Nagelaten Gedichten, 116.

[p. 516]

 

Voel de zaligheid en zegen

 

Van de zachte afhanklijkheid,

 

Die op 's levens kronkelwegen,

 

(Zij het lot ons voor of tegen)

 

Rust en zielenvreê verspreidt.

 

 

 

Sla 't Alhoedend oog u gade!

 

Zet' Zijn Geest uw hart in vuur,

 

Dat gy sterk door Gods Genade,

 

Hem verheerlijkt vroeg en spade,

 

Tot uw uiterst levensuur!