De dichtwerken van Bilderdijk. Deel 5

Morgenzang,
Van de IX eeuw.^*

Gy, Schepper van het eeuwig licht,

Zelf ongeschapen dag,

Wiens throon, in 't stroomend licht gesticht,

Geen nacht genaken mag!

Reeds rolt aan 's hemels morgentrans

De nacht haar sluier op,

En de ochtend zwelt, in schemerglans,

Naar d' onbewolkten top.

* Nieuwe Dichtschakeering I, 97.

[p. 160]

 

Verkwikt verlaten wy de koets,

 

En zingen U ten dank;

 

U, adersprong des zonnegloeds,

 

En bron der levenssprank!

 

 

 

Geef, dat geen lust van 't dartlend bloed,

 

Dat door deze aders kruipt,

 

Ons 't rein en Godgewijd gemoed

 

In achtloosheid besluipt!

 

 

 

Doof gramschaps fakkel in de borst;

 

Smoor zucht naar goud of eer;

 

En, zoo het hart naar weelde dorst,

 

ô Sla zijn hoogmoed neêr!

 

 

 

Maar stort ons moed en krachten in

 

Om, matig, needrig, kuisch,

 

Met onderworpen wareldzin,

 

Te sterven by uw kruis!

 

 

 

1817.