Skiplinks

  • Tekst
  • Verantwoording en downloads
  • Doorverwijzing en noten
Logo DBNL Ga naar de homepage
Logo DBNL

Hoofdmenu

  • Literatuur & taal
    • Auteurs
    • Beschikbare titels
    • Literatuur
    • Taalkunde
    • Collectie Limburg
    • Collectie Friesland
    • Collectie Suriname
    • Collectie Zuid-Afrika
  • Selecties
    • Collectie jeugdliteratuur
    • Basisbibliotheek
    • Tijdschriften/jaarboeken
    • Naslagwerken
    • Collectie e-books
    • Collectie publiek domein
    • Calendarium
    • Atlas
  • Periode
    • Middeleeuwen
    • Periode 1550-1700
    • Achttiende eeuw
    • Negentiende eeuw
    • Twintigste eeuw
    • Eenentwintigste eeuw
De dichtwerken van Bilderdijk. Deel 13 (1859)

Informatie terzijde

Titelpagina van De dichtwerken van Bilderdijk. Deel 13
Afbeelding van De dichtwerken van Bilderdijk. Deel 13Toon afbeelding van titelpagina van De dichtwerken van Bilderdijk. Deel 13

  • Verantwoording
  • Inhoudsopgave

Downloads

PDF van tekst (1.34 MB)

Scans (4.18 MB)

XML (0.68 MB)

tekstbestand






Genre

poëzie

Subgenre

gedichten / dichtbundel


© zie Auteursrecht en gebruiksvoorwaarden.

De dichtwerken van Bilderdijk. Deel 13

(1859)–Willem Bilderdijk–rechtenstatus Auteursrechtvrij

Vorige Volgende

De drie lessen
of voorschriften van het recht.Ga naar voetnoot*

 
De goede Roomsche Vorst oprechtGa naar eind1
 
(Want, zeg ik justinjaan,
 
Dat vlijt in onze maat zoo slecht)
 
Heeft goed zijn zaak verstaan.
 
't Is waar, hy had een klein gebrek:
 
Hy was met vrouwen wat te gek;
 
Maar, wat zijn lijvig Wetboek raakt,
 
Een ander schepp' wat beters op,
 
Hy, Keizer met en zonder kop,Ga naar eind2
 
Hy sloeg den spijker op de knop,
 
En heeft het wel gemaakt.
[pagina 198]
[p. 198]
 
Drie Lessen gaf hy in zijn wet,
 
Waar alle plicht op rust:
 
En wie op die praecepta let,
 
Dien is het Recht een lust.
 
Daar schuilt een overdiepe zin,
 
Een magazijn van leering in;
 
En die ze tot den grond doorziet,
 
Die wijkt den ouden Salomon,
 
Zoo vol van wijsheid als een ton
 
(Hoewel hy zich op 't laatst verzon),
 
De minste stroobreed niet.
 
 
 
Ook Keizer Karel wist zeer wel
 
De waarde van dien schat:
 
Hy muntte ze op zijn pachterspel,
 
Dat niemand ze vergat.Ga naar eind3
 
Zy zijn, in stylo nomico,
 
Het een: honeste vivito!
 
Het tweede: laede neminem!
 
En, 't grootste en derde na die twee:
 
jus suum cuîque tribue!
 
Al, spreuken, krachtig als gelee,
 
En woorden, vol van klem.
 
 
 
Het eerste voorschrift zegt, verduischt:
 
hou altijd uw fatsoen!
 
Wees zoo gekleed, gehoofd, gehuisd,
 
Als lui van aanzien doen.
 
Een koets, een dienstbô vijf of zes,
 
Een vierspan dravers, een maitres,
 
Met speel-, concert-, en dansparty,
 
Een kostbre tafel en zoo voort,
 
Met alles wat het hart bekoort,
 
Of tot den goeden toon behoort,
 
Het zij dan wat het zij.
 
 
 
Het tweede heeft niet min gewicht:
 
trap niemand op zijn teen!
[pagina 199]
[p. 199]
 
Toon, wien het zij, een fraai gezicht,
 
Hoe ook uw hart het meen'.
 
Toon nooit den slechthoofd of pedant
 
Zijn domheid of zijn onverstand.
 
Geef elk volop van lof en prijs:
 
En, loopt het ook wat buitenbeensch,
 
Wat bochelrecht, of kuit-op-scheensch,
 
Wees alles steeds met ieder eens;
 
Hoe zot dan ook of wijs!
 
 
 
Het derde, van nog meer belang,
 
Zegt, naar den eisch verklaard:
 
Haal alles naar u, grijp en vang,
 
Is 't slechts de moeite waard;
 
En sta alleen de varkensdraf
 
aan 't oovrig vee van menschdom af,
 
Die sukkels zijn niet anders waard. -
 
Cuïque, jus quod suum est!
 
De soep waar meê men zwijnen mest! -
 
Aan liên van oordeel hoort het best,
 
De vettigheid der aard.
 
 
 
Ja, wie die lessen wel betracht,
 
Die man behoeft niets meer.
 
Het eerst praeceptum maakt geacht,
 
't Houdt aanzien op en eer. -
 
Het tweede voorschrift maakt bemind,
 
En houdt ons ieder zot te vrind. -
 
Maar 't laatste schaft den overvloed. -
 
Gewis, die deze wijsheid schreef,
 
Die knevel wist wel wat hy dreef,
 
En was geen slechte bloed.
 
 
 
Nog eens. - honeste vivito
 
Beveelt, als 't eerst gebod:
 
‘Een mensch moet leven comme il faut;
 
Niet, als een poovre zot.’ -
 
Het tweede heeft niet minder kruim:
[pagina 200]
[p. 200]
 
‘Breng niemand in een kwade luim;
 
Geens stervlings gunst dient ooit verscherst.’ -
 
Doch 't laatst bevat het schoonst idee:
 
jus suum cuîque tribue!
 
‘Deel 't zwijnenvolk de spoeling meê,
 
Maar gy, behou de gerst!’

voetnoot*
Winterbloemen II, 92.
eind1
Upraihda (ons oprechte, maar in beteekenis rechtvaardige) weet men, dit hoop ik, den eigenlijken naam van dezen Keizer in zijn Volkstaal geweest, en naderhand in Justinianus veranderd te zijn.
eind2
Die de Anecdota van Procopius kent, weet dat volgens dezen zeer waarheidlievenden schrijver, Justinianus somwijlen ook zonder hoofd werd gezien.
eind3
In het randschrift van een' Hollandschen Legpenning van het jaar 1523.

Vorige Volgende

Footer navigatie

Logo DBNL Logo DBNL

Over DBNL

  • Wat is DBNL?
  • Over ons
  • Selectie- en editieverantwoording

Voor gebruikers

  • Gebruiksvoorwaarden/Terms of Use
  • Informatie voor rechthebbenden
  • Disclaimer
  • Privacy
  • Toegankelijkheid

Contact

  • Contactformulier
  • Veelgestelde vragen
  • Vacatures
Logo DBNL

Partners

Ga naar kb.nl logo KB
Ga naar taalunie.org logo TaalUnie
Ga naar vlaamse-erfgoedbibliotheken.be logo Vlaamse Erfgoedbibliotheken

Over het gehele werk

titels

  • De dichtwerken van Bilderdijk (15 delen en supplement)