Den Neder-landschen herbarius ofte kruid-boek der voornaamste kruiden

LXV. Hoofd-stuk. Melde, ofte Atriplex.

WY sullen alleen vyf soorten van Melde beschryven: en voor eerst de tamme ofte Hof-melde: dese wast, met steelen gemeenlyk onder rond en boven vierkantig, hebbende verscheide zyd-takken. Hier aan groeijen lange, breede, spits-uitloopende, gladde en sagte bladen. Aan d'opperste takjes komen langs henen kleene, te samen gedronge, geelagtige bloemtjes. Het zaad komt na de bloemtjes, druifs-gewyse by een te samen vergadert, breed, en als in vliesjes besloten. De wortelen zyn dun en veselagtig, die sig diep in d'aarde booren. De jonge bladeren en steelen, als sy jong zyn, hebben een witagtige, blinkende koleur, welke allenxkens vaal worden, en als verstorven geel.

De tweede, is de Wilde Melde, zynde de tamme geheel gelyk, maar de bladen zyn wat kleinder en geschaart. Voorts is dese in 't geheel lager en kleinder.

Een derde soorte is de tamme ganschelyk gelyk, maar de bladeren en het sap zyn bruin-rood, als mede de steel, bloem en zaad-vliesjes.

[p. 103]

Een vierde, dog wilder soort, blyft heel laag, heeft veel zyd-takjes, met lankwerpige smalle blaadjes, die niet gekerft zyn: voorts is het de voorige wilde seer gelyk.

De vyfde, noemt men Zee-melde, welke neder-gebogen op de aarde legt; heeft witte bladeren, soo groot niet, als die van de Spinagie. Aan het bovenste der takjes komt het zaad, druifs-gewys te samen gehoopt. De wortel is menigvuldig; hare kenteikenen zyn, dat de zaad-vaatjes bestaan uit twee open-luikende klap-vliesjes, waar in het zaad is.

De tamme wast in de Moes-hoven; d'andere wilde, langs de wegen en Landeryen, en de Zee-melde aan de Zee-kant. Sy bloeijen in Braak-maand en Hoy-maand, en voorts de geheele Somer door.

De tamme, als mede de roode zyn dienstig tot Warmoes, en maken een loslyvigheid, gelyk de beet. Pappen daar van gemaakt, vermorwen de geswellen, of doen die verdwynen. Uit de Assche van Zee-melde werd glas gemaakt.