Den Neder-landschen herbarius ofte kruid-boek der voornaamste kruiden

CIV. Hoofd-stuk. Campanula, ofte Klokjes.

VAn de Klokjes stelt men in 't gemeen dry soorten; d'eerste heeft in 't begin vry groote, breede, geschaarde, donker-groene en voor wat spits toeloopende bladen: tussen dese komen vry hooge stammetjes, mede met blaadjes beset, welke soo breed niet zyn, maar kleinder en langwerpiger, hebbende yder een steeltjen: byna van onderen op, daar 't begin van de bladen is, konnen dry of vier blauwe bloemtjes, op haar eigen steeltjes, redelyk groot, die sig dan in vyfen op de top somtyds in vier spits-einden verdeilen, hebbende de gedaante van een Klokjen: in 't midden zyn eenige witte draadjes. Aldus dan bloeijen sy van onderen na boven toe, en dat de geheele Somer door. Van onderen werden sy met vyf kleine groende blaadjes ondersteunt. Hier na volgen vyf-hoekige, door-gate zaad-bolletjes, in welke seer klein zaad besloten is. Dit gewas werd mede Columnaris Herba en Belvedere genaamt, en dat om zyn fraei gesigt. De stelen gebroken zynde geven een melkagtig sap. De jonge wortel is byna een vinger dik en lang, die sig daar na in veele worteltjes en veselen verbreid.

De tweede soort heeft lange, smalle, blinkende en donker-groene blaadjes, soo die op de grond

[p. t.o. 150]

campa mila major.
groote klokjes, belvedere.

[p. 151]

wasschen, als aan de gestreepte stammetjes: dese schieten wel twee of dry voeten hoog. Van het midden af komen blauwe ofte witte Klokjes-bloemen, de groote ganschelyk gelyk, als mede van zaad, wortel en melkagtig sap. Heeft dunne, veselige wortelen.

De derde, welke men Wilde Klokjes noemt, is de eerste soort ganschelyk gelyk: want d'eerste blaadjes zyn mede breed; dog kleinder, maar die aan de stammetjes komen, zyn lang en smal. De bloemtjes zyn mede van de selfde gedaante wit of blauw, maar mede kleinder. De wortelen zyn dun en veselagtig. Heeft mede een melkagtig sap.

Sy komen niet alleen voort van zaad, maar de wortelen setten sig selven voort, die de Winter vol duuren, en in de Lente verplant werden.

Van de kragten weet ik niets te seggen: dan het witte sap dikmaals op de wratten gestreken, doen die afvallen. Sy werden alleen in de Hoven geplant, om de cierlykheid: de laatste vind men wel op de Sai-landen en onbebouwde plaatsen.