Den Neder-landschen herbarius ofte kruid-boek der voornaamste kruiden

CCCLXXI. Hoofd-stuk. Persicaria, Persik-kruid.

DIt gewas is de water-peper seer gelyk: want de struikjes zyn van een voet hoog, rond, matig dik, met dikke knoopen; de bladen zyn niet al te breed, maar lang en spits-toeloopende, matig donker-groen; welkers eene soort een swarte ofte donker-purpere vlek, byna als een halve hoepel heeft; en een andere soort is sonder vlekken. De bloemtjes zyn seer klein, vyf-bladig, wit, ofte uit den rooden paars: sy wasschen Druifs-gewyse digte by een gedrongen, waar na een swart en blinkend zaad

[p. t.o. 456]

Persicaria Maculosa.
persik kruid.

[p. 457]

komt te volgen, dat de gedaante van een Hertjen heeft. De wortel is geel en met veele veselen behangen.

Men vind het veel op wateragtige plaatsen, rontom Amsterdam in overvloed, en bloeijen het meeste jaar door.

Dit gewas is in geen gebruik: het schynt eenigsins uit suure en wrange deeltjes te bestaan.