Den Neder-landschen herbarius ofte kruid-boek der voornaamste kruiden

CCCCLXXXI. Hoofd-stuk. Trifolium odoratum, Lotus Hortensis, Seven-getyde kruid.

HEt heeft een ronde, regt overend staande, holle, getakte struik: wast gemeenlyk twee of drie voeten hoog, alhoewel ikse van vier ellen hoog gesien heb. Onder de schoot van yder nieuw takjen heeft men drie byeen gevoegde langwerpig-breede blaadjes, wat spits toeloopende, en min of meer rontom gekerft: yder staat op syn eigen steeltjen. Uit yder oorsprong deser bladen, en meest op het bovenste der struikjes, spruiten weder andere dunne steeltjes met bloemen, staande veele als in een rond hoofjen by malkanderen, zynde bleek-blaauw van koleur: waar na ronde, rouwe hoofdjes vol-

[p. 586]

gen, die wat scherp in het aantasten zyn, in welke klein zaad is. De wortel is dun en veselagtig. De bladen zyn wat uit den geelen groen, en dus: het gantsche gewas heeft een aangename, dog sware reuk, voornamelyk als het droog is: men segt dat het dagelyks syn reuk seven maal verandert, waar van het Seven-getyde kruid soude genaamt zyn.

Men vind het hier selden langs de wegen, maar meest in de kruid-tuinen: en bloeid de meeste Somer door, wanneer het in de Lente gesaaid is.

Het kruid met de bloemtjes zyn alleen in gebruik. Het bestaat uit doordringende en beweeglyke deeltjes: innerlyk gebruikt men het om te wateren, stonden af te dryven, tegens zyde-wee, opstygingen, beginnende water-sugt, innerlyke quetsingen: en hier toe maakt men kooksels ofte uittreksels; ook set men de selvige op wyn. Uiterlyk geneest het de wonden, vervronge en verstuikte ledematen, pynelykheden: het stilt de pynelyke ambeijen. Hier van maakt men een olie, wanneer men de bloemtjes op oliven-olie set: voorts kan men het sap ofte kooksel gebruiken tot stovingen, baden, enz.