Schou-burg der rupsen, wormen, maden, en vliegende dierkens daar uit voortkomende

XV. Hooft-stuk.
Van de tweede Land-meter met sijn verandering en Uiltjen.

I. DEn tienden van Hoy-maand vond ik op een soort van Melde een groene Rups dry of vier: dese Rupsen hadden seer duistere gele Ringetjes. Aan 't voorlyf ses scherpe pootjes; aan 't agterste van 't middellyf vier stompe pootjes, en twee aan de staart. Op het lyf waren hier en daar eenige kleine fyne hairtjes, die men nauwelyks sien kon, ten ware men daar seer op lette. Sy waren loom en leuy. Aan-

[p. 55]

geraakt synde lieten sig ligtelyk vallen, en kropen voort, op de wyse als de Lant-Meters-Rups, even of hy elke voortgang met een mate mat.

II. Sy stelden sig den agtienden, negentienden en twintigsten dier maand tot veranderinge, sponnen een wit netjen om haar lyf, waar door het blad, daar se op saten, omkrulde, in welke een groen popjen verborgen lag, dat aan het onderlyf eenige swarte halve ringetjes had, maar het geheele popjen wierd daar na van koleur donker kastanie-bruin.

III. Op den sesden, en volgende dagen van de Oogst-maand quamen daar bruinagtige Uiltjes uit, het welk de selfde gelykend met de twee en dertigste ondervindinge van Goedaart in syn eerste deel: maar de Rups die hy daar by stelt, komt met de myne niet over een; want behalven dat hy grooter is, soo is hy ook hairiger, en heeft aan 't middellyf vier stompe pootjes meer: en daarom kroop de myne voort

[p. 56]

even als de Rups die wy elders de Land-meter genoemt hebben, en daarom sal ik dese de tweede Land-meter konnen noemen.

IV. Dit Uiltjen alhoewel het grauw van koleur geleken, was evenwel van verscheide duistere koleuren soo aardig door een gemengelt, dat het met geen penceel na te maken was. Yder oppervleugel had op syn bovenste syde een witagtig-geel teiken, even of het een beentjen geweest was, 't welk in ons oor is, en het hamerken oft Malleolus genoemt werd.

De agtste Tafel.

N.	Is de Rups.
O.	Het Popjen.
P.	Den Uil van boven te sien, hebbende de oppervleugel een weinig open om de onderste te sien.