Schou-burg der rupsen, wormen, maden, en vliegende dierkens daar uit voortkomende. Deel 2

[p. 70]

XV Hoofd-stuk Van den Hypocryt.

I. Goedaart heeft, int eerste boek d'agt en dertigste syner ondervindingen, een Rups, die hy den Hypocryt ofte geveinsde noemt: Ik twyfele niet of de selfde is my toegestuurt den agtienden van oogst-maand 1687. synde wat duister orangien van koleur, hebbende een orangien streep over syn lighaam van het hoofd tot de staart toe. de naam is hem gegeven, om dat als men hem aanraakt, hy veinst dood te syn, maar wat geduwt ofte gedrukt synde, herleeft hy wederom.

II. hy heeft mede, gelyk de gemene

[p. 71]

soort van rupsen ses scherpe pootjes onder den hals, agt stompe onder 't midden-lyf, & van de selfde soort nog twee onder de staart. hy was vry wel met ligt swart hair bewassen. Niet wetende wat ik hem soude t' eten geven, soo leide ik hem op vlier-boom bladen, die hy traagjes at, want de wilge-bladen waren my niet by de Hand, om hem die te verschaffen.

III. Den 25 van Oogst-maand spon hy sig met syn hair en quyl in een bruin-koleurig huisjen, gelyk als de beir-rups doet. den 30 was hy verandert in een sterk-bruin popjen; ik liet hem stil leggen, om verder af te wagten wat

[p. 72]

van hem gewerden souw.

IV. den 12 van wiede-maand des volgenden jaars is daar een witten uil uit gekomen met swarte stippelen, swarte hoornties en swarte pooten. Het lighaam was geel, mede met swarte vlekken bevlekt: hiel sig seer stil. Leide na verloop van dry of vier dagen ontrent de hondert en vyftig ej eijerties, die alle om datse van geen mannetien bevrugt waren verdroogden. Onderwylen is hy komen te sterven, en het lyk is aan onse doosen opgeoffert.

V. den 5 van Hoey-maand in't selfde Iaar, bragt de Heer Lud. Smids M.D. my een popjen; uit welke den selfden uil begon te komen, maar door

[p. 73]

het schudden van het om en wederom brengen, is sy in haar geboorte versmoort, die ik, evenwel met een speld, daar uit haalde dog onvolmaakt.

Z. de rups.

A. het huisjen.

B. de pop.

C. den uil.