Verhandelinge van de opvoedinge en ziekten der kinderen

Vyfde Aanmerkinge. Van een moeyelijke Hik, die meer dan een jaar geduurt had, schielijk geholpen.

SEker jongetjen ontrent de Elf jaaren had meer dan een jaar lang een geduirige moeyelijke Hik gehad, het welke ettelijke reizen in den dach ophiel en dan weder quam. Ook was het de voorgane Winter veel swaarder geweest als in de Lente of Somer, maar in de Herfst, in welke ik daar by geroepen wierd, was den Hik al zoo erg als de voorgane Winter.

I.

Hoe nu de oorsaken van den Hik toegaan, en dat zulx een Trekkinge ofte Convulsie is, heb ik meer dan eenmaal te voren geexpliceert. Maar waarom die in de Koude meerder was, dan in de Somer, zullen wy hier zoeken op te lossen. Ik mein dan dat de warmte oorzaak was, dat de slym en andere vochten die deze prikkelinge maakte in de Somer dunder was dan in de Winter, en dat de zelve ook des te beter wierde afgedreven: Maar in de Winter door de Koude verstyft zijnde, bleef de slym al te lang in de kliertjes van den Strotdarm of Maag, waar door

[p. 283]

meer gelegentheid gegeven wierd, van de Zenuwdeelen te prikkelen.

II.

Myne hulp nu by brengende, gaf ik hem het Pulvis Comitis de Warwig, en zoo ras en was het Kind niet gepurgeert, of den Hik hiel zeer mirakuleus op. Vorders liet ik ook daar na noch mijn Sal Volatile Oleosum gebruiken, op dat den Hik gansch achter zoude blyven.