Fidamants kusjes, minne-wysen en by-rymen aan Celestyne

[p. **7r]

Op de Kusjes van M^r. Joan Blasius,
Advokaat voor den Ed. Hove van Holland, Seeland, en West-Friesland.

NAso singe minne-konsten,
Of Korinnaas Minne-jonsten;
Dat Propers sijn minne-vuur
Aan sijn wel-beminde stuur.

Heyns kus Rossa, Huygens Stella,
En Lernutius Hyella,
Westerbaan sett' uyt Latijn
Kusjes die Ziel-trekkend sijn.

BLASIUS in min ontsteekken,
Bleef ook nu niet in gebreekken,
Wen hy offert CELESTYN
Kusjes, die sijn Minne-pijn

En haar hardigheid versachten,
Die sijn CELESTYN verkrachten,
Die haar dwingen metter tijt,
Dat sy raakt haar vrydom quijt.

Minnaars, komt dan, leert hier kussen,
Kussen sal geen Liefde blussen,
Kussen maakt het hertste hert,
Dat het sacht door 't kussen wert.

[p. **7v]

 

Weest in 't kussen dan niet spaarig,

 

Al graawt ook de Meyt wat snaarig,

 

Susjes, Kusjes doent u niet,

 

Kusjes baaren geen verdriet.

 

 

 

Kusjes, suyker-soete Kusjes,

 

Worden onderlinge lusjes,

 

Kusjes maakken van twee een,

 

Goed, Bloed, Lijf en Ziel gemeen.

 

 

 

Kust dan Kusjes by dosijnen,

 

Laat de Son in 't waater schijnen,

 

Geeft dan Kusjes nimmer moe,

 

Dertig, een en eentje toe.

 

 

 

Soo, dat Kussen mag ik lyen,

 

Soo, dat Kussen moet bedyen,

 

Kust dan watje kussen meucht

 

Celestyn lang in geneucht.

 

 

 

Seró.