Fidamants kusjes, minne-wysen en by-rymen aan Celestyne

[p. 37]

XXIV. Kusje.
Hy wil haar nooyt meer besoekken.

O Dartelend gesicht!
Gevoed van Venus wicht;
O schaadelijke Oogen:

Door Celestyns gelaat

Ben ik in 't end bedroogen,

En deerelijk versmaat.

Door straalen van haar oog

(Als een die d'Heemels-boog,

En 't starre licht moet draagen

Het flikk'ren daar beschouwt)

Ben ik ter neer geslaagen,

Daar nu mijn hert verflout.

Seg stoute voetjes seg,

Door wien ik neder leg,

Waarom bragt gy mijn treeden,

Toen ik geen liefde droeg,

Onweetend daar ter Steede?

By haar die my soo vroeg.

Schoon sy is een Goddin,

Met een ontaarde sin

Dee 't leeven schier verlaaten.

Seg listig' handjes, seg

(Met regt mag ik uw haaten)

Waarom socht gy een weg,

[p. 38]

 

Uyt schand'lijk Minne-jok

 

Ter zijde van haar rok?

 

Haar roose Tepel-tippen

 

Waarom die aangetast?

 

Om dat ik (swijgt mijn lippen)

 

Tot loon sou sijn verrast

 

 

 

Van moordend Siel vergift?

 

Dat door een dolle drift

 

Mijn lichaam sou beheeren,

 

En sluypende met smart

 

Allengskens sou verteeren

 

Tot spijt mijn jeugdig hart?

 

 

 

Maar ik sal self voortaan,

 

Uw dol en wuft bestaan

 

En vrye geest besnoeyen.

 

Die Voeten stout in gang,

 

Sal ik na waarde boeyen,

 

En kluysteren eerlang.

 

 

 

De handen allebey,

 

Om 't al te wijd gewey.

 

Sal ik met kettings binden.

 

De Oogen, die 'k vervloek,

 

Sal ik met Swachtels blinden,

 

En dekken met een doek.

 

 

 

Dan sal geen oog meer sien

 

Het minsaain gunste bien

 

Noch 't Rif van Celestyne,

 

Dan sal geen losse hand

 

Sich namaals weer verpijne

 

Dat hy haar Borsjes spant.

[p. 39]

 

Dan sal geen vlugge voet,

 

Nu misdaad wort geboet,

 

My oyt weer derwarts leyden.

 

Ik wou kon 't moog'lijk sijn,

 

Nu van haar wooning scheyden;

 

Self ook van Celestyn.