Serena

[p. 22]

Vóór 't witte bosch.

De sneeuw is gevallen den ganschen nacht,

En heeft een bosch gebouwd

Van leliereine schitterpracht:

Een bruidig woud.

't Staat onder 't sluierwit zoo stil

Als vreesde 't, vol van schroom,

't Ontwaken dat verstoren wil

Zijn schoonen droom;

Alsof het luistert en luistrend nog hoort

Vallen, vallen heel zacht,

De witte vlokken uit 's hemels poort,

Open van nacht.