|
| |
De Derde Vytkomst, Modde van Gompen al Spinnende, en Singende uyt
HEt voer een Schipper Laveere,
Laveeren al om sijn Loon,
Hij vrijden een Keuninghs dochter, Claas Clikke
Dirck Swikke, Frans Iokop, Steve
Sparredam, Sparredam, Spinadje,
Leere Lap, Schape nat Stampadje,
Van de rompompijne kraeck neutjes maeck Schelpen,
Te Keulen al aen de Kroon.
Iy moeter myn gheven raet,
Myn volght noch alle dagen
Seuve, negen dikke duytze dolk,
Soo Hupschen Landes knecht nae.
Wel heer hoe ben ick dus vrolijk toch het kan al tijt geen donkere wolken sijn.
't En is geen halven arrebeydt die met vreughde voort gaedt maer pijn
En hart seer is het die met leugen-heyt de kost winnen,
Ick ga rechte voort in mijn gout soo makkelijk te spinnen.
Het vlasje schiet te wonderlijcke moy, het is soo sacht als een zijt.
Wel wat komt hier? Ia, ja, alweer een duure tijt:
De Kreupel leyt de Blinde. den een Singht en d' ander speelt onder tussen loopt een wijf voor om haer Aelmis by Modde van Gompen
O Ch wie ist doch alhie bestelt?
De boosheyt heeft jets in der Welt,
Boosheyt hat ihr genommen eyn,
Boosheyt is iet zuudt gahr gemeyn.
Nun bessert eugh, es is hooch 't zeyt,
| |
| |
Las ab von alle has unt neyt,
Slies Boosheyt ferne aus deyn harts,
Das saghe ik dihr aen allen scharts,
Wo ferne ihr das nicht unt thut,
Wehrt ihr geworffen in de glut,
Dort unden in der hellen pijn,
Die boosheyt, sambt ihr valschen schyen.
Wech, wech, ick hoor dat gedoe soo veel alle dagen,
Wilje singen dat ick quaet doe, en durfje me noch om Aelmis vragen?
dat lijckt niet, jy most al anders queele off de hont sit op de tas.
Wo, no, tho, dem katte krankt zingh ich d' ou nicht toe pas?
Dem galge noch toe, wen ich man om jeijn ander oort zingh by dem strooten,
Soo sultze mie wel hooren on 'tieren fahern Laufen looten.
Dat is al eeve-veel ofje schoon noch soo barmhertigh als een Ieronimus siet
Soo schuylter wel een boefjen onder jy sint de beste Broeders niet.
Maer singht mijn wat vrolijckx siet het wil nou met mijn soo schikken:
Soo sel ick jou wat geven, en ick eens uyt paters vaetje swikken.
Wo dat is 't reed'lich gesacht dat huppen is mijn herts leevesten vrijnt.
Het stu noch nicht huppet doe heffs husz on hoff verhuppet, wie eyn vijnt.
Da schal dusendt knuwel in dijn huppen faeren je wet mien wille
Do seet tho Plonie, ein woordt soo goet alse twee, swicht stille.
Oder du west wel dat pumpes de Lose ijs plonie, plonie zee. tho!
Ia swalge bute, swalge bute, i maket mek soo moo
Doe versoopen ridder dem suy duuvel moet dek in der huut sitte.
Wel hoe legge de sinne over hoop wat kal is ditte?
Ken jy kleyne gemeente niet akkerdeeren, en sechje yeder soo veel goets veur?
Wie schallen die eyn deun mooken.
| |
| |
Noe Mewis zing her an, ein honsdrek op dijn noose:
Verstijt doe de moestik nicht? noe soo thoe', noe zint wie voosen.
Singen en speelen de Voos Allemande Boelense
O Wijn, O dus bist wol hupsch, en fijn,
Ier machet lust, und macht das jeder of
wil by dir froelich zeyn:
Wan man dich lustich trinckt,
Den ainer lauft en springht,
Der ander lust zu singen,
Der dritten sucht het spil,
Aud eyn jeder doet doet deyn wil.
Ier macht auch alten luuten junck,
Vnd doet ihn froelich singhen durch ein gute
Wanneer ich aufs dem glas,
Mis trinken auft eyn pas,
Ben ich er freyt vom hertsen,
Vertreybt onmut en schmertzen
Vnd gevalt de sinnen wol.
Is 't bachus omb, en omb soo gut,
Drumb geeb ich willich ober voor zeyn gunst
Dem lieb ich dach und nacht,
Hern wirth wilt freylich schreijben:
Keyn gelt im sekkel blijen
Nu dem weyn soo herlich ist
| |
| |
Wat seghje me daer van? hou dat, en die kanne bier noch toe.
O! doe smukke mukke hier Mewis ick brengh het doe.
O! dat smakket soo lijde sute!
sup dat het doe dree mool voor den hals weer oet loope.
Plonie eyn kolappe in die snatse Plonie, ik segget doe Plonie doe schalst het bekopen.
Lath talke vry gahn, ijdt istr wol eer im
Schlope gedahn, lath Liefken fry kriefken,
Lath Tryne vry grijne, laet plonie frij
Stene, hoppas Filias vief vinger in solt
att, vief on twinich kanne bier moken den
Hals u art, ha sa he, lustigh haraver, ont wedder
Her aber door nicht is daer blijft nicht aver
Ian Lechachter uyt
Wel wie komt hier? jemini, Jan hoe is 'et vaer.
Vol lyen en swaricheyt, Och moertje het schortme daer.
Wat is het benje ziek waer let het jou wel andtwoorje me niet op me vraghen?
Wat souwer wesen Besje? maer me wijf het me een gat in 't hooft geslagen.
Behoet ons van dem Swijn O! Hern was kreegh sprot 'er loon?
Watte? dat ick deur gingh, en men moer sall'er de butter wel broon.
Dat'er gans lijden schent gaffjes weer niet vanje buyslen?
Wel neen want ick vreesde voor noch een party blauwe puysten.
Mijn lieve Ian mijn ongheluckige Seun, wech speul-luy aen een kant.
De speel luy binnen
Ick mocht wel vrolijk zijn terwijl de bry dus is aengebrandt.
Ick selder daer veur kreelisse, bloedt krijgh ickse onder mijn handen,
Ick selse verscheuren, ja ick selse vreten met mijn tanden.
Dat hiet trouwe mortje, dat hiet heijlike aen een griet,
Ach hadje gesien hoe Fierjenselijk dat sy mijn ten huysen uytstiet,
Ie sout jou harte bloet gedronken hebbe, jy soutje moet niet kunnen stillen.
| |
| |
Ick selt'er uyt korrenen sou ick wedde winnen.
Sy sel vanden Ael vreeten, men sleutelrijckx vast al na heur kop.
Ick moet'er leere manne slaen ick mach'er ruympjes op.
Wy selle dan sien wies haen voortaen sal Keuningh wesen.
Mijn lieve moertje verstoort jou soo niet, jy moet voor de buure vresen.
Gaeter met sachtsinnicheydt aen, secht het heur met ghemack.
Kom hier jy houten dirck, ick wou dat ick in jou vodde stack.
Sy sou een aere haen met een dubbelde kam hebben, jase trouwen!
Jy weet wel dat ick'er gien huys mee kan houwen.
Als sy niet met kijnt is, dan is'er dit en dan schort'er dat.
En de drommel doet meer als hy kan, 't was slim ghenoech al hadt
Ick daar een sloodt, daer ick het uytschepten, mijn dunckt sy het gien klagen.
Nou mijn deughdelijckse vaer jy souter anders plagen:
Jy sout heur de heyl'ge dagen in den Almenak leren, in de vasten eet men geen vleys.
Iae moertje, maek jy dat de gansen wijs begon men dat een reys.
Sy sou speulen deur al dese geuserij verlier ick de Oude koor sangh.
Neen Schaep sy Regeleert haer na de rest, sy volcht diewers voorgangh.
Ick heb het al vast slimgenoegh al werck ick dat ick swiet,
Soo is't noch al kijk, Ian Lechachter hoe het hy 't nou dus briet,
Hy slooft hem te wonder uyt, wat dunckje is dat wel te dulden!
Maer wat seyt de Meester van 't gat?
Die is al na de Schoudt, en daer is oock een spulletje aen vast.
Daer moet boet gelt wesen, somma ick ben in last:
Ick heb de pijn, de schae, en schant, het quelt mijn aen alle kanten.
Sy sinnen met wijven versien die huys houwen met sulke panten.
Kom draegh mijn spinnen wiel in, ick moet de vaer eens opt lijff,
| |
| |
En vragen hoe hy sijn kint groot gemaeckt het, en segh jy van jou wijff
Het quaetste datje weet, soo sullen wy samen raetslagen,
Hoe wy ons in dit stuk, ten besten sullen dragen.
Ia maer ick weet niet mortje, de vaer is sulken opsichtige Man.
Hy mach Baertje buer eens kussen, wel wat gaet ons dat an:
kom in huys schikme mijn jak, en help mijn huyck op 't hooft
Nou dan wat een spul een Mens hem selver aendoet, ick hat het noyt gelooft,
Dat heyliken soo veel voeten inde aert hat, mijn docht ick hoefde niet te vresen,
Eersten dach docht mijn wat het sal altijdt bruyloft wesen:
Maer het hinckende paert komt after aen, daerom IongeluySpiegeltje aen my.
Toest de Grieten eerst te degen, eer gyse neemt aen u sy.
't Sijn veeltijts goe appelen, maer qua wijven haet sulk trouwen,
Men moeten haer by de woorden gelooven, en by de kleeren vast houwen:
Ian Lech-achter, en Modde van Gompen uyt.
Trouwe vriendt, dat is een werckje, dit is een Schoon gewelt.
Het komt jou nou thuys, ick het jou langh genoegh van te veuren gepselt.
Jy sout niet hoger gevlogen hebben, als jou vleugels reijken kosten.
Dat heeft het al, ick wens dat ons die goe man mijn van heur of heur van mijn verlosten
Ick mach dit veur mijn pekel sonden Reekenen van mijn jonge tijt:
En dencken dit is hier mijn vaghe-vuur, 't is billick dat een Mens wat lyt.
De deught woont selden in een volle borst van weelden,
O! heyligh, heyligh, dat d' oprechte liefde teelden;
Die gelt-zak niet bemint noch 't koppelen danken moet.
Daer komt het niet van daen jy toont jou als een bloet,
Iy moest'er vonck achter geven, en laeten heur jou vuysten smaeken.
Get Moertje hadme vaer de buert somtijts in rep, en roer willen maeken,
Soo most hy dat maer ghedaen hebben, ick mien! ick mien!
| |
| |
Iy had hem met jou rokken-bol, en sleutelreeckx versien.
Iy had een paer handen als misthaken, wy hebben 't wel bevonden.
Snoer jy jou lange tongh, of 'k sweer jou by gans wonden!
(Ben jy nou dus geteystert) jy krijght wel iens soo veel.
vertoorent jou niet Mortje, wy hebben geen verscheel.
Ick secht maer by gelijckenis, maer hier selle wy moeten wesen.
Soo moetje doen, en speulen zet'er jou lijff na, als een die jou gendagh biet.
Sy klopt. Michiel Jansen Propdarm
Wel genavont Gerbrichje, en jy Seun ben jy soo hiel wel niet?
Waerom hebbje de doek veurt hooft?
Ja Schoon-vaer, dat kom ik jou klagen.
Dat most jy dat eereloose pant, jou schoone dochter vragen.
Wat schort'er hebje weer gekeven? ick sie hier langer geen raet.
als 't is Bestevaer, dat doet datmen sijn kind'ren in heur Ionckheyt soo veel toelaet.
Hadje de wijsemans leer gevolgt, en heur de garden wat meer laeten proeven,
Iy had jou Conscienci meer gequeten, en wy souwen ons nou soo niet bedroeven.
Wel hoe raesje soo wat is'er gaens, jy kijft en ick weet niet waarom.
Hoor schoon-vaer d'oorsaek dat ick hier kom,
Is om dat mijn wijffje heur aen mijn te buyten gegaen heeft ter goeder trouwen.
Jy selter believen in te versien, of ick kan'er gien huys mee houwen.
Sy het mijn geteystert met de beesem stock, dat'er het Roo sweet na quam.
Mijn Grietje is te oploopende van moet seecker sy valt mijn te gram.
't Is een moy Grietje, 't is een liefje treeter niet op, hoor Michiel, wil ick jou wat seggen!
Iy selt jou dochter bestraffen, of daer sel een ander huysje leggen.
Is dat vroome vrouwe werck, dat sy mijn goe onnosele Jan
Soo kronen sal; dat heur de pokken schen, Foy heur an!
| |
| |
Al stilletjes, maer hoe quam het by, jy gafter misschien oorsaek.
Als het is krimp-kloot wees jy er noch een voorspraek.
Sacht moertje laat u Soon spreeken, de rede vaertje van ons verschil zinnen
Soo gheringh dat ick selver niet en weet wat dat de reden binnen.
Jae kijck iens, dat is huys houwe; ick segh noch, 't en kan niet langh bestaen.
Soo boos hoofdich te wesen en soo kostelijk diep zee te gaen.
Daer loopt niet ien dagh deur, off daer moeten drie off vier drumpel meyden wesen.
't Is dan een Nayster, dan een lapster, dan een waster, dan die, en dan desen.
En die haer het beste na de mondt praten houden het hok het langsten in.
Men sou soo een Ridders goet verteeren daar om is dit de juyste sin.
Jy selt'er in dienen te versien, of ick sel'er raet toe schaffen.
luyster, ick sal eens mettje by'er gaan, en het sy ongelijck soo sal ickse bestraffen.
Soo 't jou belieft, och ick hoop dat sy eens goe sinnen krijgen sel.
Dat wens ick jou van herten mijn Seun jy spreekt hiel wel:
Maer wacht een omme sien ick sal mijn mantel krijgen.
Michiel in, en weer uyt.
Iget Moertje hoe voerje oock uyt.
wel sou ick veur hum swijgen?
Maer zie hy is een man die op sijn repetatie staet.
Wel het is hier omgekome, hier en is langer gien raet:
Iou melck-muyl sel in jou ouwe Moer bedillen een vrouw van sestigh jaren?
Heb ick jou daer voor groot gemaekt, daer wil sint velten in baaren.
Ick bidje swijch toch, Vaertje ick hoop niet dat jou dese moeyten verdriet:
het komt mijn al qualikjes gelegen, maer om datje dat selver siet,
Dat ick heur onderrechten duurff, soo sel ick'er mijn nae stellen,
Nou Gerbrich jy in't midden.
Wat meuchje mijn met de hooveerdij noch quellen.
| |
| |
Reynier en, Grietje Lichtnaers.
Zie uyt off niemant vande buuren hier ontrent
Int uytgaen mijn verspien, op datmen u niet schent.
in mijn trouwe sorgh die niet alleen voor minne wonde,
Maer voor mijn eer ook siet, ick blijff aen u verbonde.
U minnelijck vermaeck dat lokt mijn als de blom
De bije, en keert mijn hert altoos na 't uwen om.
Margrietje ik mach u wis mijn Schoone perel noeme
Ick sal mijn leve van u Meester wercke roeme
Die al u schoonheyt niet en nimmer wort bestreen
Die heeft geen hert, 't is wint, hy is gewis een queen,
En 'k looff dat letjou Man, jy streeld' hem anders sachter.
Dats soo want denkckt om niet heet hy geen Ian Lechachter
Nu zie eens of de baen hier klaer is om te gaen.
O! ongeluk wat raet gins komt mijn vaertjen aen,
En Ian, en oock sijn moer, wat duycker sal ik maeken,
Sie jy geen kans veur mijn hoe dat ick wech sal raeken?
Soo sluyt mijn jevers in, want vinden sy mijn hier
Soo gaet jou pot van schant en oneer strak te vier
Sacht ick bedenk daer wat ik moetme raesent toone
En haer het aengesicht met mijn maeghde water kroone:
Sie jy dan hoeje best een sluypert maken kunt.
Al wel ick waght het luk dat ons den handel gunt.
Michiel Propdarm. Modde, en Ian
Een kruysjen op de borst is een schoon juweel maar als men het in 't hert moet dragen
Door dusken oorsaak, soo verkort men te besuckt de droeve ouwe dagen.
Ia vaer daer aen kunmen sien waer dat het grijse hooft van daen komt.
Ia ick heb mijn dage wel wat over ghebrocht ick sie dit wijntje is gestomt:
Het leeken in 't ierst brie dinghen maar het vervolgh is te bitter
Ick heb met mijn dochter redelijk huys kunnen houwe, 'k heb mitt'er
Noyt veescheel gehat sint dat Moer goe meyt
Op 'er uyterste het kijnt mijn beval.
Ia vaertje dat het sijn bescheyt
Iou het sy ontsien, en mijn dunktse mach sy bedillen en seggen.
| |
| |
Nou klop wy selle sien waerom de sinnen soo over hoop leggen.
Griet doet de deur open, en giet hun drie een pot met pis in 't gesicht, terwijl snapt Reynier uyt.
Iou optrecker, jou eerloose bullebak, waer hebje nou weer geweest?
Iy hoeren dop jy wijve smijter, jou rechte tover geest:
Iy selt mijn noch in 't dolhuys helpen, daer binje op uyt, daer soeckje mijn te drijven.
Dat 's uyt de boeje nu niet langer hier te blijven.
Ick sel mijn selffs noch verdrincken, ik heb al rotte kruyt geriet:
En daer ben jy de oorsaeck of, jy rechte wijven verdriet.
Foey dat swijn, dat heur harme schen.
Hoe bijt de pis in mijn oogen.
Foey den elderment, dat sweer ick sal ick jou uyt droogen.
Sie ick selje noch verscheuren, vreete sel'kje schelm, dieff, dieff,
Hoe is'et Griet ben jy dol?
Daer suypje reynse-wijn mee, en ick moet mijn belijen met peuselaer.
Iy bent niet mans genoech veur een wijff, jy sint een rechte treuselaer
Iy hoept te veel buytens huys, en komt hier met een lege nap.
Werentelijck de hoer is droncken, men hoort het aan heur klap.
Dat is een venus hat sy een halsbant, dat is een baseliskus boosheyt
Ick ben een vrouw met eeren elff rib, en loop mijn noot niet klagen:
Maer jy gebruyckt mijn voor jou esel, en doet mijn al de last dragen.
Dat liech jy hoerachtigh.
Wel, dochter, Grietje, kint.
Hoe raesje soo hersseloos, ick ben jou vaer, ben jy ontsint?
(Sy valt in swym).
Wel hoe Wijff, wijff, Grietje, Grietje.
Beste kijnt, sy is hiel buyten weste.
Een schorteldoeckx bant veur haar neus.
Ick vrees dit is haer leste.
| |
| |
Wel kijnt wat komt jou over, hoe maek jy sulcken gewelt.
Och baertje ick wist niet waer mee sinnen waeren wanneer benje hier gekomen?
Kijk dat is oock een vraegh ick heb mijn Schoon vaer met mijn moer mee genomen.
Om dat jy mijn flusjes een gat int hooft sloegh daerom heb ik het gedaen.
En oock om dat sy jou wat souwe kappittelen, soo boos niet meer tegens mijn aen te gaen.
Heb ick jou gequest ick weet'er niet off.
En sie mijn hier staen druypen.
Mijn kostelijcke gesette kraech, wel hoe laetje sulcke buyen in jou sinnen kruypen?
Och heer ick weeter niet off.
Jou Schoenen weeten 't niet.
Sie ick eens sien als een verdroncken kat, jou rechte manne verdriet.
Was ick als jy fatsoen ick wou alden orlementen ontkennen.
Maer wy hebben alle drie wat gekregen, sie hoe nat datwe bennen.
Wel dochter hoe tierje so an, dit is geen wijse lui'er doen.
Och vaertje moet ick wel eens spreeke?
Wat was de oorsaeck van jou woen?
Mijn Man, och vaertje, mijn man die leyt mijn het vuur soo na aende Scheenen,
Dat ick altemet krancksinnich ben, ick loop, en vliegh, daer heenen,
Och hy leeft met mijn als de kat met de muys, soo met slaen,
Met gnorre, met kijve, met hoerejagers, inde kroegh te gaen,
Hy is na dat het schijnt over gekomen, en daer by is hy soo scheynheyligh by de menschen,
Dat ick ongelijk moet hebben, dit doet mijn na mijn sterven wenschen:
Dit beneemt mijn de sinnen dat ick somtijts niet weet wat ick doe:
Vergeef het mijn vaertje dat ick mis daen heb, ey hout het mijn ten goe,
Ick was half kranksinnich en de schult moetje op Ian wijte.
Daer speult sint felten me, dat sou de drommel spijte.
Schoonvaer sy liecht al den bruy, sy seyt niet een waer woort.
Soo weynigh acht hy mijn vaertje, soo leeft hy met
| |
| |
Duysent drommels wenst hy mijn daegs wel in 't lijff, en hondert spaense pokke.
En jy wenstse mijn met Tonnetjes vol.
Ick weet het wel jy verbluft mijn deur gaens jy geeft mijn genoech de klop.
Dat wil de nicker doen, wat plaech hoe kom ick dan aen dit gat in mijn kop.
Of wilje klaertje klonters dat mijn oock heeten liegen.
Neen byloo ick heb de Smart, ick voel het jy seltme niet bedriegen.
Heb ick jou geraeckt, ick heb het mee in sulcken dollicheyt gedaen
Off jy heb het gekregen toen ick mijn verweerde toen jy mijn flus wout slaen.
Daer is hy de man niet na hy is al te goet aerdigh van leven:
Ick heb hem wel hondert mael ghesmeete en hy dorst mijn gien suuer op gesicht gheven,
Soo is hy dan met het trouwe wel verandert die goetheyt betoont hy niet aen mijn.
Ick heb hem selffs gedragen en sonder vaer groot gemaeckt de schult moet by jou sijn.
En ick heb heur gemaeckt, ick weet wat sy is, sy sel'er dat wel wachten.
Mijn leven hoorden ick (als nou) van heur gien klachten.
Och vaertje ick heb geen schuldt.
Wel Ian, dit luyt hiel ongelijk.
Leeff jy soo met mijn dochter?
Maer dit geeft and're blijk.
Sel sy heur man soo teykenen dat wou de drommel geven.
Ja wel als jy het oock soo maeckt, jy sout stil mit'er leven.
Schoon-Mortje och onse Ian is soo verandert, als nacht en dach.
Ick kan het qualick geloven schoon ick het selver sach.
Hoor Gerbrich sy hebbe beydegaer schuldt, ick sie hier niet anders deur te raecken,
Als dat wy tusschen er beyde peys en vreede maecken.
Och ja, maer belast jou Dochter dat sy sulcke dingen niet meer doen moet.
Dat sel ick doen, maer sechje Ian dat hy hem oock wat bet'ren moet.
Ick segh noch Wijf, jy hebt schult en jy wilt het niet
| |
| |
Treet iens in jou gemoet, jy selt mijn wel bevrijen.
Nou, Nou, al laugh genoech, sie dochter het is jou Man,
Jy selt hem in alle dingh ghehoorsaem sijn, en gaen soo niet meer an!
Onthout dit veur een Regel, hoor ick weer sulcke geruchte,
Soo sel ick jou op een ander wijs eens na behooren tuchte.
Och valt mijn me vaer teugen, soo ben ick een bedurve vrouw.
Hier Jan, hier segh ick en luister dit segh ickje nou,
Iy seltme jou wijff, soo niet versnuyven, off ick sel jou kleunen.
Hou men de beck dicht toe, doet als ien vande degelijke Seune,
Leef vrindelijck in jou huyshouwe, jy moet een goe veurganger sijn,
Off mijn vuyste sellen 't jou leeren onthout dit van mijn.
Wel nou dochter, geef jou man de hant, hoe stae jy als de traege.
Ia vaertje, ick wil het wel doen als mijn man hem beter wil dragen,
Nou bidmen kaer om vergiffenis, flucx segh ick doet het voort.
Liefste vergeeffje mijn, al onse questij, soo spreek een troostelijk woort.
Iae hartje, en salje aen mijn Raese jou leven niet meer denkken.
Wat soo, daer moetje men kaer elk een soentje veur schenkken.
Nou Bakkisje, laete wy iens tappe, onse ouwers hebben al dorst begaen.
Wel Soetertje krijcht de kan, Troostertje sy moet daer binnen staen,
Wat soo die pays is ghemaekt, die vree is haest ghetroffen.
Als de Luy vredens gesint sijn so moetmer niet op sloffen.
De Schout uyt.
Wel, wie komt hier? de Schout wel wat off dat beduyt?
Sie hoe hongerich siet hy, wel hy komt hier veur uyt!
Genavont vroutje, ik slaeje voor eerst inde boeten,
Datje jou man hebt bloet-gelaten, en dat suije mijn betalen
| |
| |
Mijn Heer 't en het niet te beduye, maer soo een dolmens jou dat doet?
Als datmen hun van straet bant, daer sy weer bedaeren.
Argo soo selje hier dan niet op doen, want toen mijn wijff so begon uyt te varen,
Was sy met de kop gequelt, en komt het heur weer aen,
Schout Oom, soo sal ick jou ontbien, op dat wy jens een middel beraen,
Hoe wy metter sulle leven.
Wel dat zijn moye saeken,
Iy selt het al even wel met mijn dienen of te maeken.
Hoor heerschip hier is niet te quaet, kom soo 't jou belieft wat in,
En drink iens met ons om, ondertusschen vertel ik jou de sin,
Voor eerst ist man en wijff, ten anderen de dolbeyt.
Kom mijn heer, kom mee in huys en sie de volheyt
Van heur goe aert, jy sult dan selver 't vonnis geven,
Kijve Man, en Wijff, sy soenen 't weer off, en moeten 't samen leeven.
FINIS
|
|
Auteursrechtvrij