Den Gheestelycken leeuwercker vol godtvruchtighe liedekens ende leyssenen
(1645)–Guilielmus Bolognino–
AuteursrechtvrijBedeylt indry deelen
[pagina 441]
| |
U aenschijn vol wellusten,
Als 't my verschijnen sal.
Soo schoon, soo minnelijck
Is Godt, dat allen lust
Ten vollen in sijn rijck
Sijns kennis alleen blust.
In wien is besloten
Den wensch van alle man,
Daer 't al comt uyt ghevloten
Dat ons ghenoeghen kan.
Vindt Godt, soo vindy 't al,
't Begrijp van alle goedt,
Dat hy oock in dit dal
Den mensch ghenieten doet.
Laet ons hier dan beginnen
Te kennen meer en meer,
En boven al beminnen
Soo minnelijcken Heer:
Die hier den hoochsten vre
In ons dan oock begint,
Sijn hemelsch broodt deylt me
De ziel die hem bemint.
O hemelsch broodt verborghen!
De wereldt onbekent,
In dusent ydel sorghen,
O soetheydt onghewent.
O voorsmaeck van die vreucht,
Die ons naer dit verdriet
In d' eeuwicheydt verheucht,
O vreuchdich Godts gheniet!
Waerom blijft hem noch spreyen
Ons hongherich ghemoedt
Hier op des' byster heyen
Uyt 'teeuwich, eenich goedt?
Wat biedt de wereldt hier
Anders dan eenen roock?
Die ons noch staet soo dier
Hier en hier naermaels oock.
| |
[pagina 442]
| |
Comt, comt dan all' ghenaecken
't Waerachtich eeuwich goedt,
Comt all' den Heer doch smaecken,
En siet dat hy is soet.
Laet varen dit bedrogh,
't Is langh ghenoech bemint
Des wereldts sueren troch,
En om den draf ghedient.
O Godt, soo vol ghenaden,
Verlicht doch ons gheslacht,
Op dat het wel beraden
U hier alleen betracht,
Den valschen schijn van 't goedt,
Uytsinnichlijck besint,
Verfoey met 't heel ghemoet,
Op dat ghy wordt bemint.
|
|